تراکم‌پذیری خاک بستر در صورتی که روسازی راه بر روی بستر تراکم | آزمون کارشناسی رسمی دادگستری
تراکم‌پذیری خاک بستر
در صورتی که روسازی راه بر روی بستر تراکم‌پذیر ساخته شود، بر اثر مرور زمان و تردد وسایل نقلیه متراکم شده و موجب نشست و خرابی روسازی می‌شود. جهت جلوگیری از بروز چنین اتفاقی، باید خاک بستر روسازی کوبیده و متراکم شود. همچنین خاک مورد استفاده در خاکریزها باید در لایه‌های یکنواخت ریخته شده و بخوبی متراکم شود. طبق توصیه نشریه ۲۳۴، درصد تراکم بستر روسازی در یک یا دو قشر نهایی که هر یک به ضخامت ۱۵ سانتی‌متر می‌باشد، به ترتیب در خاکریز یا کف برش‌های خاکی و یا سنگی برحسب درجه راه و نوع مصالح درشت دانه یا ریز دانه مصرفی باید بر اساس روش آشتو اصلاح شده 180-T (طريقه D) باشد. در راه‌های فرعی درجه دو، به جای دو لایه ۱۵ سانتی‌متری می‌توان از یک لایه به ضخامت ۲۰ سانتی‌متر استفاده نمود. البته تراکم لایه‌های مذکور بایستی با مناسب‌ترین رطوبت انجام شود، برای حصول تراکم مطلوب، خاک‌هایی که به تورم و انبساط گرایش زیادی دارند باید در محدوده یک تا دو درصد بیشتر از رطوبت مناسب و خاک‌های چسبنده در محدوده یک تا دو درصد کمتر از رطوبت مناسب متراکم شوند.
