مقام خود را در بهشت دیدن سید الاولیا ابوبڪر الواسطی رَحِمهُ | محمد رسول الله (ﷺ)
مقام خود را در بهشت دیدن
سید الاولیا ابوبڪر الواسطی رَحِمهُ اللّٰهُ تَعَالَى روایت می ڪند ڪه روزی در بیابان به قبیله ای رسیدم، جوانی پیش من آمد و مرا صدا زد ڪه یا ابوبڪر بیا، ڪسی در خیمه است و تو را می خواند، دعوتش را اجابت ڪن و به زیارتش بیا.
با آن جوان به طرف خیمه رفتم، چون وارد خیمه شدم آن جوان زنبیلی را از بالای ستون خیمه آویزان ڪرده بود و پیرمردی را ڪه در نهایت پیری بود، در داخل زنبیل گذاشته بود.
ابروهای پیرمرد جلوی چشمانش را گرفته بود. آن جوان گفت: ای پدر، این ابوبڪر واسطی است. پیرمرد چشمانش را باز ڪرد، به او سلام ڪردم و او جواب سلام من را داد.
لحظه ای پیش پیرمرد نشستم و از هر لحظه و وقت آن پیرمرد سوال ڪردم ڪه چقدر از عمرت گذشته است. پیرمرد گفت: سیصد سال از عمرم گذشته است. به پیرمرد گفتم آنچه را از رســول الله ﷺ شنیده ای برایم بازگو، تا استفاده ڪنم.
پیرمرد گفت: در جهادی با رسول الله ﷺ بودم. روزی در خدمت حضرت ﷺ نشسته بودم، رســول الله ﷺ با اصحاب سخن می گفت و در میان سخن فرمودند:
هر ڪس هر روز از سوره مبارڪه ڪوثر تا آخر قرآن [یعنی ڪوثر، ڪافرون، نصر، تبت، اخلاص، فلق و ناس] را بخواند قبل از مرگ، در خواب مقام خود را در بهشت خواهد دید یا ڪسی دیگر در خواب، مقام او را در بهشت خواهد دید.
و این حدیث بسیار مبارڪی است. مردمی را دیده ام ڪه این ورد را هر روزه می خوانند و بر خواندن آن مواظبت ڪردند و در خواب جای خود را در بهشت دیدند و دیگری بیشتر خواند و دید آنچه را ڪه می بایست ببیند.
