ده وصیت برای بعد از رمضان زندگی مسلمان در ماه رمضان به سبب | محمد رسول الله (ﷺ)
ده وصیت برای بعد از رمضان
زندگی مسلمان در ماه رمضان به سبب برکت های ایمانی، در روحانیت های عالی سپری می شود، روزنه‌های ایمانی که به اخلاق، سلوک و افعال مسلمان تأثیر می گذارد. از جمله حاصلات این ماه مبارک، صیقل یافتن دلها و پاک شدن آن از گناهان، تزکیه و تهذیب نفس، استقامت و ضبط نفس می باشد. مسلمان احساس می کند که بر مقام های بلندی ارتقا یافته و به الله متعال نزدیک شده است؛ لذا آرزو می کند کاشکی همه سال رمضان می بود و این دعا تکرار می کند ( پروردگارا! رمضان را سال های زیادی نصیب ما کن)
وصیت اول: پایبندی به روزه روز دوشنبه و پنجشنبه هر هفته و 13 و 14 و 15 هر ماه تا که احساس روحانیات رمضان استمرار یابد. از رسول الله صلی الله علیه وسلم روایت شده که فرمودند: روزه سه روز از هر ماه و روزه ماه رمضان به منزله روز همیشگی می باشد.
وصیت دوم: پایبندی به ادای نماز به مسجد در جماعت؛ چنان چه در ماه رمضان این گونه بود؛ چون ثواب زیادی دارد و نماز جماعت بیست و پنج مرتبه از نماز تنهای فضیلت دارد.
وصیت سوم: پایبندی به نماز در نیمه شب، رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: (أفضل الصلاة بعد الفريضة صلاة الليل (رواه البخاري. بعد از نماز فرض، بهترین نماز، نماز شب می باشد.
وصیت چهارم: به خواندن قرآنی پایبندی کن؛ چنان چه در رمضان می خواندی. رسول خدا ما را به آن وصیت کرده اند: قرآن را بخوانید؛ چون روز قیامت صاحبش را شفاعت می کند.
وصیت پنجم: از عادات و رسم و رواج های بد، پرهیز کنیم و همچنین دوری کردن با افرادی که در وجودشان از مسائل و منهیات شریعت توجه نمی‌کنند مگر برای اصلاح
وصیت ششم: بعد از رمضان نیز سخاوتمند باش و به فقراء و مساکین و نیازمندان کمک کن؛ خود را از نزول رحمت خداوندی محروم مکن. رسول خدا صلی الله علیه وسلم می فرماید: « مال از پرداخت صدقات کم نمی شود.»
وصیت هفتم: حقوق مشروع فقرا را از زکات و صدقات پرداخت کن تا خداوند به دارایت برکت دهد. خداوند متعال می‌فرماید:خداوند (برکت) ربا را (و اموالی را که ربا با آن بیامیزد) نابود می‌کند و (ثواب) صدقات را (و اموالی را که از آن بذل و بخشش شود) فزونی می‌بخشد.
وصیت هشتم: صله‌ی رحم را بر قرار کن و حقوق خویشاوندان را بده تا خداوند عمر تو را طولانی کرده و روزی‌ات را افزایش دهد. خداوند متعال می‌فرماید ( اینکه (به هنگام نماز) چهره‌هایتان را به جانب مشرِق و مغرب کنید، نیکی (تنها همین) نیست (و یا ذاتاً روکردن به خاور و باختر، نیکی بشمار نمی‌آید). بلکه نیکی (کردار) کسی است که به خدا و روز واپسین و فرشتگان و کتاب (آسمانی) و پیغمبران ایمان آورده باشد، و مال (خود) را با وجود علاقه‌ای که بدان دارد (و یا به سبب دوست داشت خدا، و یا با طیب خاطر) به خویشاوندان و یتیمان و درماندگان و واماندگان در راه و گدایان دهد، و در راه آزادسازی بردگان صرف کند، و نماز را برپا دارد، و زکات را بپردازد، و (نیکی کردار کسانی است که) وفاکنندگان به پیمان خود بوده هنگامی که پیمان بندند، و (به ویژه کسانی نیکند و شایسته ستایشند که) در برابر فقر (و محرومیّت‌ها) و بیماری (و زیان و ضرر‌ها) و به هنگام نبرد، شکیبایند (و استقامت می‌ورزند). اینان کسانی هستند که راست می‌گویند (در ادّعای ایمان راستین و پیجوئی اعمال نیک) و به راستی پرهیزکاران (از عذاب خدا با دوری گرفتن از معاصی و امتثال اوامر الهی) اینانند.
وصیت نهم: به شرکت در مجالس علم در مساجد و غیر آن، حریص باش؛ مثلی که در رمضان حریص بودی؛ زیرا مجلس علم از عبادت هفتاد سال بهتر است
وصیت دهم: همیشه توبه و استغفار نما؛ خداوند متعال می‌فرماید: «وَمَا کَانَ اللّهُ لِیُعَذِّبَهُمْ وَأَنتَ فِیهِمْ وَمَا کَانَ اللّهُ مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ یَسْتَغْفِرُونَ» (انفال: ۳۳) خداوند تا تو در میان آنان هستی ایشان را عذاب نمی‌کند (به گونه‌ای که آنان را ریشه کن و نابود سازد. چرا که تو رَحْمَةلِلْعالَمین بوده و آنان را به سوی حق فرا می‌خوانی و امیدواری که آئین اسلام را بپذیرند و راه رستگاری در پیش گیرند)، و همچنین خداوند ایشان را عذاب نمی‌دهد در حالی که (برخی از) آنان طلب بخشش و آمرزش می‌نمایند (و از کرده خود پشیمانند و از اعمال ناشایست خویش توبه می‌کنند).
حضرت رسول الله صلی الله علیه وسلم می فرماید: من روزانه هفتاد مرتبه توبه و استغفار می کنم.
