زنی ڪه همیشه با آیات قرآن کریم سخن می گفت.... بخش یڪم.... | محمد رسول الله (ﷺ)
زنی ڪه همیشه با آیات قرآن کریم سخن می گفت....
بخش یڪم....
عبدالله بن مبارڪ رَحِمهُ اللّٰهُ تَعَالَى می فرماید ڪه به قصد سفر حج بیت الله و زیارت مسجد نبوی به راه افتادم.
از ڪاروان عقب مانده بودم ڪه بانویی سالخورده را تنها در بیابان دیدم، لباس و چادری پشمی بر تن داشت، من سوار بر شتر بودم، نزد او رفتم و هر چه پرسیدم با آیاتی از قرآن به من جواب داد، به او گفتم: تو ڪیستی؟ گفت:
وَ قُل سَلامُ فَسَوفَ یَعلَمُون "بگو سلام بر شما، به زودی خواهند دانست". زخرف 89
با او سلام گفتم، در پاسخم گفت:
سَلَامٌ قَوْلًا مِّن رَّبٍّ رَّحِیمٍ "از سوی پروردگار مهربان، درود و تهنیت گفته می شود". یس 58
به او گفتم: خدا بر تو رحم ڪند، اینجا چکار می ڪنی؟ گفت:
مَن یُضْلِلِ اللَّـهُ فَلَا هَادِیَ لَهُ "خدا هر ڪه را گمراه سازد، هیچ راهنمائی نخواهد داشت. فهمیدم ڪه او راهش را گم ڪرده است". الاعراف 186
از او پرسیدم به ڪجا می روی؟ گفت:
سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَیْلاً مِّنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الأَقْصَى "تسبیح و تقدیس خدائی را سزا است ڪه بنده خود را در شبی از مسجد الحرام به مسجد الأقصی برد". الاسراء 1
پرسیدم چند روز است ڪه اینجایی؟ گفت:
ثَلَاثَ لَیَالٍ سَوِیّاً "سه شبانه روز تمام". مریم 10
گفتم: با تو غذائی نمی یبنم ڪه بخوری؟ گفت:
هُوَ یُطْعِمُنِی وَیَسْقِینِ "آن ڪسی است ڪه او مرا می خوراند و می نوشاند". الشعراء 79
گفتم: با چی وضو می گیریی؟ گفت:
فَلَمْ تَجِدُواْ مَاء فَتَیَمَّمُواْ صَعِیداً طَیِّباً "اگر آبی نیافتید با خاڪ پاڪ تیمم ڪنید". النساء 43
گفتم: با من غذا است آیا به خوردن آن میل داری؟ گفت:
ثمَّ أَتِمُّواْ الصِّیَامَ إِلَى الَّلیْل "سپس روزه را تا شب ادامه دهید". البقرة 187
فهمیدم ڪه روزه است. گفتم: اڪنون ڪه رمضان نیست. گفت:
وَمَن تَطَوَّعَ خَیْراً فَإِنَّ اللّهَ شَاکِرٌ عَلِیمٌ "هر ڪه به دلخواه خود ڪار نیکی را انجام دهد، بی گمان خداوند سپاسگذار و آگاه است". البقره 158
گفتم: در سفر ڪه روزه فرضی را هم خوردن جایز است. گفت:
فَمَن تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ ۚ وَأَن تَصُومُوا خَیْرٌ لَّکُمْ ۖ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ "و هر ڪس به میل خود، بیشتر نیڪى ڪند، پس آن براى او بهتراست، و اگر بدانید، روزه گرفتن براى شما بهتر است". بقره 184
گفتم: چرا مانند من سخن نمی گویی؟ گفت:
مَا یَلْفِظُ مِن قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ "آدمى هیچ سخنى را به لفظ در نمى آورد مگر این ڪه مراقبى آماده (فرشته) نزد او آن را ضبط مى ڪند". ق 18
گفتم: از ڪدام قبیله هستی؟ گفت:
وَلاَ تَقْفُ مَا لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ "از چیزی دنباله روی مکن ڪه از آن ناآگاهی". الاسراء 36
گفتم: ببخشید! اشتباه ڪردم. گفت:
قَالَ لَا تَثْرِیبَ عَلَیْکُمُ الْیَوْمَ یَغْفِرُ اللَّـهُ لَکُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ "امروز هیچ گونه سرزنش و توبیخی نیست و بلڪه از شما در می گذرم و برایتان طلب آمرزش می ڪنم. ان شاء الله خداوند شما را می بخشاید، چرا ڪه او مهربانترین مهربانان است". یوسف 92
گفتم: اگر دوست داری بر شترم سوار شو تا به قافله ات برسی. گفت:
وَمَا تَفْعَلُواْ مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللّهُ "و آن عمل نیڪی را ڪه انجام می دهید خداوند آن را می داند". البقرة 197
عبدالله بن مبارڪ می گوید: شترم را خواباندم تا سوار شود. گفت:
عبدالله بن مبارڪ می گوید: من نیز نگاهم را پایین انداختم و به او گفتم: سوار شو، اما هنگامی ڪه می خواست سوار شود شتر رم ڪرد و لباسش پاره شد. بلافاصله گفت:
وَمَا أَصَابَکُم مِّن مُّصِیبَهٍ فَبِمَا کَسَبَتْ أَیْدِیکُمْ "آن چه از مصائب و بلاها به شما می رسد، به خاطر ڪارهائی است ڪه خود ڪرده‌اید. و خداوند از بسیاری از ڪارهای شما گذشت می ڪند ڪه شما از آن ها توبه نموده‌اید و یا با ڪارهای نیڪ آن ها را از نامه اعمال زدوده و پاڪ ڪرده‌اید". الشوری 30
هنگامی ڪه بر شتر سوار شد. گفت:
سُبْحانَ الَّذِی سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا کُنَّا لَهُ مُقْرِنِینَ وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ "پاڪ و منزه است خدایی ڪه این ها را به فرمان ما در آورد، وگرنه ما در رام ڪردن و نگه داری آن ها توانی نداشتیم و ما به سوی پروردگارمان می گردیم". الزخرف 13
