روزهای زیبای عمر خویش را بی‌توجه می‌گذرانیم و تازه وقتی که ایا | 📶درسگفتارهای روانشناسی_ اجتماعی
روزهای زیبای عمر خویش را بی‌توجه می‌گذرانیم و تازه وقتی که ایام بد فرا می‌رسند، آرزو می‌کنیم که آن روزها بازگردند، اوقات شاد و خوشایند بسیار را بی‌لذت و با چهره‌ی اندوهگین و با بی‌اعتنایی می گذرانیم و بعد در تیره روزی، به یاد آن روزها آه حسرت می‌کشیم. اما بهتر آن است که هر لحظه‌ی حال را که قابل تحمل باشد، همین لحظه‌های روزمره را که اکنون با این همه بی‌اعتنایی می‌گذرانیم و حتی با ناشکیبایی می‌خواهیم پشت سر بگذاریم، قدر بدانیم و همواره آگاه باشیم که لحظه‌ی حال، هم اکنون به گذشته‌ی گرانقدر می‌پیوندد و منور به نور جاودانگی در حافظه‌ی ما خواهد ماند تا روزی _ به ویژه در ایام سختی _ پرده را پس بزند و خود را به منزله‌ی وضعیتی که موجب حسرت عمیق مان می‌شود، به ما بنمایاند. .
