چند نکته کلیدی در مقدمه نویسی (بخش 1) حساسیت اولین پاراگراف | روش تحقیق و مقاله نویسی
چند نکته کلیدی در مقدمه نویسی (بخش 1)
حساسیت اولین پاراگراف مقدمه اصطلاحات می‌گویند که اولین برخورد می‌تواند آخرین برخورد باشد. تصور کنید که برای یک مصاحبه شغلی با لباسی کثیف و آشفته حاضر شویم. همین حالت برای اولین پاراگراف مقاله مطرح است. اصطلاحات اولین پاراگراف باید به قدری قوی و محکم و جذاب باشد که مخاطب را مشتاق کند که پاراگراف های بعدی را بخواند. اولین پاراگراف معمولا موضوع اصلی مقاله را طرح می‌کند و باید به شکلی قوت تفکر و عمق مقاله و هنر نویسندگی ما را به خوبی نشان دهد. خیلی وقت‌ها نویسندگان مقاله ده ها بار این پاراگراف را بازنگری می‌کنند تا به شکل مناسب دربیاید. یکی از اشتباهات رایج در نگارش پاراگراف اول این است که آن را به شکل کلیشه ای بنویسیم: مثل حالتی که در دبستان انشا می نوشتیم: “همانطور که می دانیم مقوله استفاده از ابزارهای آموزشی نوین مقوله ای بسیار مهم و حیاتی است”!
طفره رفتن در مقدمه یکی از اشتباهات رایج ما در نگارش مقدمه مقاله این است که طفره می‌رویم. یعنی به جای اینکه یک راست برویم سر اصل مطلب، به حواشی آن می‌پردازیم. مثلاً به جای اینکه یک راست بگوییم که “سه پژوهش اخیرا چهار دلیل برای استفاده نکردن از شبکه‌های اجتماعی در محیط‌های آموزشی را مطرح کرده اند”، شروع می‌کنیم به داستان سرایی و می‌گوییم “همان طور که همگان می‌دانند، شبکه‌های اجتماعی امروزه در تمامی دنیا فراگیر شده اند. …” قاعده کلی این است که هر حرفی که برای مخاطب تخصصی مقاله ما جدید، جالب و ضروری نیست باید حذف کنیم.
