روایت ظهور ۲۰۲۰ حمیدرضا عظیمی|روزنامهنگار روایت اپیدمی و | راوی
روایت ظهور ۲۰۲۰ حمیدرضا عظیمی|روزنامهنگار
روایت اپیدمی و پاندمی در تاریخ طب، نشان داده هر قرن یک بیماری کشنده دست روی جامعه بشری میگذارد و میکُشد. شیوع کرونا نشان داد، پیشرفت علم هم نتوانسته جلوی آن را بگیرد و در چنین مواقعی طبیعی است بشریت مستاصل و مضطر به ماوراءالطبیعه پناه برد و گاهی از واقعیات مذهبی به تحلیل خود کمک بگیرد...
دیروز آقای علمالهدی کرونا را مکتوب نشانهی ظهور دانسته و قبلتر از او در صدا و سیما کسی به #قطعیت آن را علامت ظهور دانست. پیشتر البته یکی از روحانیون بسیار صاحب نام، خروج سوفیانی را با چشم خود دیده و دیگری از همان صاحبانِ نام، در زمان جنگ طالبان و آمریکا، گفت در روایات آمده که در عصر ظهور مردم از مدفوع #خردجال میخورند و حالا که میبیند هواپیماهای آمریکائی، برای مردم آذوقه میریزند (آن زمان هواپیماهای ترابری c_130، پانلهای غذایی را با چتر به پائین میانداختند) میفهمد که خردجال چیست و مطمئنا در عصر ظهور قرار داریم.
اینها گفتههای برخی روحانیون است و طبیعی است آنهایی که صبحهای جمعه را ندبه کردهاند یا آنهایی که در عاشورا تاسوعا به صورت خود چنگ میاندازند تا از غم پسر رسول الله خون از روی بچکند، بسیار از این حرفها استقبال میکنند اما شواهد نشان میدهد، دنیای پس از کرونا دنیای #دیننداری خواهد بود. کرونا کارهای محیرالعقولی انجام داد. نشان داد آنها که ضریح لیس زدهاند اعتقاد نداشتند؛ نشان داد در همین جامعهی اسلامی که آدمها تحت شدیدترین بمباران مذهبی قرار دارند و هر روز شبکههای تلویزیونی نماز صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشاء را نمایش میدهد و بلااستثنا تمام شبکه وعظ و خطابه دارد، تعداد زیادی برای شفا، به الکل پناه بردند و مردند! در تمامنقاط دنیا، مراسم دعا برگزار شد و یهودی، مسلمان و مسیحی و بودایی و ..؛ هر کس به طریقی از خدای خود خواست شر کرونا کنده شود؛ اما این ویروس #دست_ساز_بشر، و این موتور کشتار، به کار خود ادامه داد و هر روز تعداد بیشتری کشت.
در این موقع خوشخوشان آتئیستها شد و بساط طنز پهن کردند که دیگر از دست خدا هم کاری بر نمیآید و ... شاید در چنین شرایطی؛ امید به ظهور که امثال آقای علمالهدی نوید کرونایی آن را دادهاند، رهگشا باشد اما این اپیدمی دفعهی اولی نیست که آمده و پاندمی کشتار به راه انداخته است. اگر کرونا را نشانهی ظهور بدانیم به طریق اولی باید طاعونِ ۱۷۲۰؛ وبای ۱۸۲۰؛ آنفلوآنزای اسپانیایی ۱۹۲۰ را هم اگر در آن دوره میزیستیم، نشانهی ظهور میدانستیم. این استدلال نه تنها به مهدویت کمک نمیکند که برعکس به بیاعتقادی بیشتر خواهد انجامید.
فرض کنید آقای علمالهدی در ۱۷۲۰ و ۱۸۲۰ و ... میزیست. او آن روز طاعون را نشانهی ظهور میدانست و من یک قرن منتظر میماندم و میدیدم ظهور بیظهور. در ۱۸۲۰ دوباره وبا را نشانهی ظهور میدانست و باز همین بساط. در ۱۹۲۰ و ۲۰۲۰ و ۲۱۲۰ و ... و من هر بار میبینم ظهوری رخ نداده است. در این موقع، داستان میشود داستان چوپان دروغگو. این شیوه نه تنها به اعتقادمند شدن نخواهد انجامید که به زعم این قلم همان اندک اعتقاد به ظهور از بین خواهد رفت.