عباس یعنی رفیق حمیدرضا عظیمی تاسوعا را دیگران هر چه می‌خو | راوی
عباس یعنی رفیق حمیدرضا عظیمی
تاسوعا را دیگران هر چه می‌خواهند بنامند؛ اما این روز، روز رفاقت است.
قوت یک قبیله باشی و محل رجوع‌اش یعنی رفیقی و حاجتی اگر باشد به تو می‌گویند.
نان ندارند به تو می‌گویند، آب ندارند به تو می‌گویند و اگر کار ندارند باز به تو می‌گویند؛ حتی اگر نتوانی برای‌شان کار فراهم کنی.
اگر نتوانی آب بیاوری اما آنقدر رفیق راه باشی که اسب زین کنی و بروی و بی هیج منت دستانت را بدهی و بر زمین گرم بخوری، بر زمین تفتیده؛ یعنی رفاقت را تمام کرده‌ای حتی اگر نتوانی آب بیاوری. مهم این است برای رفقای منتظر، نور امید باشی.
برای عباس بودن نیاز نیست پاهایت از روی اسب به زمین کشیده شود؛ لازم نیست چشم‌های زیبا داشته باشی و ابروهای پر پشت. لازم نیست شبیه قمر باشی تا فقدانت کمر کسی را بشکند فقط لازم است رفیق باشی.
رفیق که باشی نبودنت، زمین خوردنت کمر می‌شکند و هر بار که نباشی ندا می‌آید که: اَلآنَ اِنکَسَرَ ظَهری...
