آقای رئیس، از کدام امنیت سخن می گویید؟ امنیت حکومت کنندگان و | انقـــلابی‌گری ـــ حسین کربلایی
آقای رئیس، از کدام امنیت سخن می گویید؟ امنیت حکومت کنندگان و یا امنیت حکومت شوندگان؟ احمد فعال @BayaneAzadi رئیس قوه قضائیه در اولین اظهار نظر خود می‌گوید :«امنیت مهمترین مسئله کشور است و موضوع عدالت فرع بر آن است».
اما ایشان نمی‌گوید، مرادش از امنیت چیست؟ چه تعریفی از امنیت دارد؟ آیا او آگاه است که تمام رژیم‌هایی که در ایران حاکم بودند از عهد باستان تا کنون، رژیم‌های امنیتی بوده‌اند؟ آیا از این واقعیت تلخ تاریخی مطلع است که سرزمین ایران همواره یک سرزمین خشک و گسترده بوده، و حکمرانان مجبور بودند برای حفظ قلمرو حکمرانی و امنیت خود، یک رژیم سرتاپا امنیتی برقرار کنند؟ آیا اطلاع دارند که محمد رضا شاه پهلوی در کتاب خود به نام "مأموریت برای وطنم" می‌گفت: «می‌توان گفت که نیازمندی آدمی به امنیت از احتیاج به غذا و مسکن بیشتر است» (صفحه 606). دوباره تکرار می‌کنم، مراد او کدام امنیت چیست؟ امنیت حکومت کنندگان و یا امنیت حکومت شوندگان؟ بسیاری از جرائم سیاسی تحت عنوان اخلال در امنیت ملی، بیان می‌شوند. و بسیاری از دادگاه‌ها به خصوص دادگاه‌های جرائم سیاسی، پشت درب‌های بسته برگزار می‌شوند. علنی کردن این دادگاه‌ها امنیت چه کسانی را تهدید می‌کند؟ آیا علنی کردن این دادگاه‌ها امنیت مردم را تهدید می‌کند، و یا امنیت حکمرانان را؟ آیا اگر از یک یک مردم بپرسید، علنی شدن فلان دادگاه امنیت شما را مختل می‌کند؟ واقعا کسی هست که بگوید امنیت او را مختل می‌کند؟ یا نه، این امنیت حکمرانان است که تحت عنوان امنیت ملی مورد مخاطره قرار می‌گیرد؟ آیا رئیس قوه قضائیه که خود را نماینده یک نظام عادلانه و مستقل می‌دانند، اطلاع دارند که تمام دیکتاتوری‌ها در سراسر جهان، امنیت حکمرانان را امنیت ملی تفسیر می‌کنند؟ و در نتیجه، اخلال در امنیت حکمرانان را تحت عنوان اخلال در امنیت ملی مجازات می‌کنند؟ آیا ایشان که خود را فقیهِ قرآن شناس، و قاضی حقمدار می‌شناسد، می‌داند که وظیفه مؤمنان گذشتن از امنیت خود در دفاع از حقوق جامعه، و دفاع از حقوق کسانی است که فاقد قدرت هستند؟ یا نه، این حرفها و فداکاری‌ها تا زمانی است که مؤمنان به قدرت نرسیده باشند، وقتی به قدرت رسیدند، این مردم هستند که باید پای امنیت حکمرانان و صاحبان قدرت فداکاری کنند؟ اگر بخواهیم خود را فریب ندهیم، شاخص و معیار امنیت به ما می‌گوید که کدام امنیت را هدف قرار داده‌ایم. معیار امینت ملی یا امنیت حکومت کنندگان، وجود چشم‌انداز روشن و آینده‌ای روشن است. و معیار و شاخص امنیت حکومت کنندگان، استمرار و استحکام موقعیت حکمرانان است. اکنون اگر از جامعه و از نسل جوان بپرسید که چشم‌انداز روشن و آینده‌ای روشن پیشاروی خود می‌بینند، واقعاً نه از میان مردم کوچه و بازار، بلکه از میان اقلیتی که چشم امید به حکمرانان بسته‌اند، آیا کسی وجود دارد تا چشم‌انداز روشن و آینده‌ای روشن پیشاروی خود متصور باشد؟ اگر رئیس قوه قضائیه، چه او و چه قبل از او، یکبار این پرسش‌ها را با خود در میان می‌گذاشتند، نه اصلاح، بلکه یک انقلاب در رویه قضایی کشور ایجاد می‌کردند.
@BayaneAzadi بیان آزادی درس‌گفتارها و مباحثات احمد فعال نقد، نگرش یا پرسش خود را با ما در میان بگذارید: @B_Mani
