۱. وقتی بنا داریم به تحلیل جامعهشناختی رخدادی بپردازیم هر چقدر بتوانیم از گرایشات و نگرشهای شخصیمان فاصله بگیریم به احتمال بیشتری امکان دسترسی به آنچه که در میدان اجتماعی در حال وقوع است یا محقق شده، نزدیکتر میشویم. البته بدیهی است که هر محققی ناخودآگاه در چارچوب فکری و پارادایمی خودش امکان نگریستن به واقعیت اجتماعی را دارد و از نظر معرفتشناختی آنچه مینویسد تلفیقی از انگارهای ذهنی و نیز فکتهای اجتماعی است. کسی هم نمیتواند مدعی باشد که حرفی نهایی را زده است که در وادی علم چنین چیزی امکان ندارد و توهمی بیش نیست. این امر باعث میشود که امکان تحلیل پدیدههای سیاسی- اجتماعی حداقل به قدر چارچوبهای فکری و ذهنی باز باشد و در گفتگو و مباحثه میان روایتهای مختلف از یک رخداد است که امکان بیشتری برای دسترسی به سطوح مختلف واقعیت باز میشود.
ادامه مطلب را در لینک زیر مشاهده کنید: https://bit.ly/42F9m8J