بیانیه انجمن صنفی فرهنگیان هرسین در محکومیت اعدام معترضان اخیر
زندگی را کشتید ! صبح را کشتید ! " انسان" را کشته می خواهید! زندگی را ، صبح را و " انسان " را مزاری هست. بر این مزار ها " ماتم" نمی گیرند. بر این مزار ها گریه و مویه و مرثیه نمی کارند! هرگز ! هرگز!
خشم مقدس و عصیان و بغض و نفرت است که زمین شقاوت و استبداد را شخم می زند آنگاه ، با رعدی به فریاد تاریخ و ابری به سهمگینی انقلاب ، باران " خون " می بارد ، " خونی" که زندگی و صبح و " انسان" را خلق کند.
صبحی ، که افق آن رهایی و برابری است. زندگی ای ، که عشق و خرد را هدیه می دهد و " انسانی" که ، " اعدام" را تاب نیاورد .
آری ! با شمایانم ای قوم ! که، خدا را در کابین پول و خشونت دفن کرده اید. که ، تنها فرمانتان برای بقا ، این است : بکشید.
هان ! آگاه باشید ! انسان امروز با احکام ضد بشری دیروز بس بسیار بیگانه است ، قانون اعدام نمی تواند برای جامعه امنیت فراهم سازد ، خود محوری ، خون آشامی، قهر سازمان یافته ای که در این قانون نهفته است، نمی تواند " بقا" را ضمانت کند .
جامعه " اردوگاه" نیست ، انسان از پیش مقتول. هیچ فرد و تفکری نیست ، ابزار انگاری انسان ، و از " خون " و " جان " او کالا ساختن امری مردود و قرون وسطایی است که زنده نگه داشتن آن هر قدرتی را به گورستانِ تاریخِ مستبدان فرا می خواند .
ناکارآمدی شما در تمامی عرصه های زیست اجتماعی بر هیچ انسان منصف و آزاده ای پنهان نیست. با " اعدام" ، این حربه ی فاسد نمی توان بر این همه ستم سیستماتیک سرپوش نهاد . با " اعدام" نمی توان به جنگ اراده هایی آمد که انتخاب کرده اند : " زندگی " می خواهند.
مردم بغض فروخورده : " خوشا به حال کسانی که خون و خردشان چنان درست به هم پیوند خورده اند که دیگر چون نی نیستند که سرانگشتان بخت ( قدرت) هر نوایی را که بخواهد از ایشان بیرون کشد." ( شکسپیر )
سنت "اعدام" باید برچیده شود
تسلیت به مردم غمدیده ایران و خانواده محترم مجید کاظمی ،صالح میر هاشمی، سعید یعقوبی و همه خانواده هایی که درد این پدیده شوم را تجربه کرده اند.
