حملات تروریستی داعش به ساختمان مجلس شورای اسلامی و حرم امام خمینی که در نتیجهٔ آن ۱۷ تن به شهادت رسیدند و دست‌کم ۵۲ نفر زخمی شدند. (۱۳۹۶ ه.ش) روز مقدس مسيحيان و عيد گلريزان به مناسبت نزول روح القدس برحواريون.
روز جهانی "دستگاه ضبط ویدئو".
اسپانيا و پرتغال با امضای عهد نامه ، موافقت كردند كه قاره آمريكا را ميان خود قسمت كنند. (1494 م)
زادروز "پل گوگن"، نقاش و تندیس‌گر فرانسوی. (1848 م)
تولد "چارلز مکینتاش"، از بنیانگذاران مکتب گرافیک گلاسکو. ( 1868 م)
جامعه ملل، پیمان دوستی ایران و روسیه، معروف به قرارداد ۱۹۲۱ را در ردیف قراردادهای فی مابین ملل ثبت کرد. (1922 م)
روز استقلال "واتيكان" از ايتاليا. (1929 م) واتيكان كوچكترين كشور مستقل دنيا و در عين حال يكی از با نفوذترين قدرتهای معنوی جهان به شمار می‌آيد. دولت - شهر واتيكان با انعقاد قرار داد "لاتْران" ميان واتيكان و ايتاليا، رسماً استقلال يافت. واتيكان تا قبل از نيمه دوم قرن نوزدهم ميلادی، بخش كوچكی از مملكت ايتاليايى پاپ يا ممالك كليسا محسوب می‌شد و مركز اين ناحيه رُم بود. در پی تشكيل ايتاليای واحد در سال ۱۸۷۰ میلادی، نيروهای اين كشور، سرزمينهای كليسا را تصرّف كردند. اما پادشاه ايتاليا از بيم خشم كاتوليكهای جهان، تعهد كرد كه قصر واتيكان را به پاپ واگذار كند تا مركز حكومت مذهبی وی باشد. قرارداد "لاتْران" در هفتم ژوئن ۱۹۲۹ میلادی به اين تعهد رسميت بخشيد و در سال ۱۹۴۷ میلادی، اين قرارداد به صورت يكی از موارد قانون اساسی ايتاليا در‌آمد. حكومت پاپ علاوه بر كاخ واتيكان در رم، دارای سيزده بنا و ساختمان مختلف است كه آنها هم در قلمرو پاپ هستند.
دستگاه ضبط ویدئو برای نخستین بار در نمایشگاه صنایع الکترونیک شیکاگو آمریکا عرضه شد. (1975 م)
مرگ "هنری ميلر" نويسنده ی معروف آمريكايی. (1980 م)
در جریان جنگ ایران و عراق، دو دسته هواپیمای نظامی از اسرائیل تاسیسات اتمی و توليد پلوتونيوم عراق را بمباران کردند و از ميان بردند. این نخستین تاسیسات اتمی با رآکتور فعال در طول تاریخ بوده است که بمباران شده است. (1981 م)
برگزاری نخستين انتخابات آزاد اندونزی پس از ۳۵ سال استبداد. (1999 م)
درگذشت اديب برجسته "ابوالقاسم حسين بن محمد"، معروف به "راغب اصفهانی". (۵۰۲ ه.ق)
درگذشت "ابن خلدون" ملقب به "ولی الدين"، از مشاهیر و مورخان بزرگ. (۸۰۸ ه.ق)
مرگ "مظفرالدين شاه قاجار" پنجمين پادشاه سلسله ی قاجاريه در تهران. (۱۳۲۴ ه.ق) "مظفرالدين شاه قاجار" مردی رئوف، مايل به آسايش رعيّت خود، ولی ضعيف النفس، بيمار و بی‌حال بود. از اين جهت مُغرِضان بر او مسلط گشته و تا آن جا كه توانستند، وی را از همراهی با ملت و اجرای عدالت باز داشتند. با همه ی اين احوال، "مظفرالدين شاه"، دستِ خود را به خون ملت، آلوده نساخت و به واسطه ی اعطای فرمان مشروطيت، مورد علاقه ی مردم بود. "مظفرالدين شاه" ده روز پس از امضای فرمان مشروطه پس از يازده سال سلطنت، در ۵۵ سالگی در تهران درگذشت.
