غزلی برای درد وداغ کویر! حال و هوای شهر، ز اندوه، در هم است | رستاق خبر
غزلی برای درد وداغ کویر!
حال و هوای شهر، ز اندوه، در هم است ! درد آنچنان بزرگ ،که گویی محرّم است! درد آنچنان که میرود از دیده سیلِ اشک! اشک آنچنان، که آتشِ خشمی مجسّم است! اشک آنچنان که بارقه ی حسرت و دریغ! درد آنچنان که شعله و توفانِ در هم است! در جام ِلاله های وطن ،خونِ دل، به جوش! در چشمِ نرگسان چمن ،اشکِ نم نم است! دارالعباده تسلیت !! ای خسته ی صبور ! ما با توایم ،گرچه ترا یک جهان ،غم است! تقریرداستانِ تو بیرون زحد ماست!
یعنی دریغ ودردِ ترا تسلیت کم است ! الطافِ کردگار ، مگر رحمت آورد ! داغ ترا ،و گرنه کسی را چه مرهم است !؟ اندوهِ زائران رضا میکُشد مرا! "باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است "
