2022-07-06 18:21:54
مضمون یا فرم؟سینمای مضمونزده، مخاطب و منتقد مضمونزده تولید میکند.
مخاطبی که با شوق و ذوق در تمجید یک فیلم میگوید پیام بزرگی داشت، حرف مهمی زد و از این دست سخنان.
یعنی مخاطب به همراه فیلم، در ایده توقف کرده و هر نظری میدهد در مورد ایده است و ربطی به فرم اثر ندارد.
حال آنکه فیلمهای بسیاری بوده و هستند که ایده یک چیز میگوید اما در عمل و فرم کار، چیزی دیگر مشاهده میشود که فرسنگها متفاوت و حتی متضاد با ایده است. و این باور غلط به وجود آمد که استفاده از تکنیکها و رنگ و لعاب آنچنانی، میتواند این ضعف را بپوشاند.
ایراد وارده به نقدهای محتواگرایانه هم در همین است که یک ایده کلی، نپخته و مبهم را از فیلم برداشت کرده و سپس به نقد و تحلیل آن میپردازند. نقدهایی که ظاهری زیبا و پربار دارند اما وقتی کنار فیلم قرار گرفته و با آن مقایسه شوند، وجه طنز آنها نمایان میشود!
سخن دیگر این که حرف بزرگ زدن و شعار دادن بسیار راحت است. هنر اما پرداخت و فرم دادن به ایده و تبدیل آن به محتواست که عیار اثر را مشخص میکند.
با همین خطکش، خیلی از آثار پر رنگ و لعاب و پر سر و صدای سینمای امروز، مردود شده و رنگ میبازند.
در سینمای غرق شده در ژست، شعار، نمادگرایی، اگزوتیسم، سانتیمانتالیسم و کلی ایسم بزک شده دیگر، فرم کمترین اهمیت را دارد. در حالیکه همهچیز فرم است.
نویسنده:
علی نقدی (دبیر کارگروه فیلم و سینما)
@naghdiism
@Rouyesh_IUST
#یادداشت_اعضا
@Rouyesh_IUST_Admin
324 views15:21