تظاهرات پوستی همراه با ائوزینوفیلی خون محیطی #باشگاه_مجلات | کافه دارو “روزنه”
تظاهرات پوستی همراه با ائوزینوفیلی خون محیطی
#باشگاه_مجلات دکتر بابک عزیزافشاری، ۲۶ خرداد ۱۴۰۱
پزشکان به‌طور شایع در مطب یا بیمارستان با اختلالات جلدی ائوزینوفیلیک روبرو می‌شوند. علت این اختلالات ممکن است آلرژی، خودایمنی، عفونی، خونی، یا سندرم هیپرائوزینوفیلیک باشد و نحوه ارزیابی آن وابسته به تابلوی بالینی است.
اخیراً یک مطالعه گذشته‌نگر در شماره ۱ مه ۲۰۲۲ مجله آلرژی و ایمونولوژی بالینی به مرور پرونده ۴۵۳ بیمار مبتلا به بثورات جلدی همراه با ائوزینوفیلی ارجاع شده به یک درمانگاه پوست در سوئیس پرداخت.
ائوزینوفیلی خفیف (۵۰۰ تا ۱۰۰۰ در میکرولیتر) در بیماران جوان‌تر و آتوپیک در زمینه اگزما یا بیماری عفونی مانند لارو مهاجر جلدی یا گال شایع‌تر بود.
ائوزینوفیلی متوسط (۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ در میکرولیتر) بیشتر با ضایعات جلدی منتشر و اغلب تاولی در سنین بالای ۷۰ و بیماری‌های تاولی خودایمنی مرتبط بود.
ائوزینوفیلی شدید (بالای ۱۵۰۰ در میکرولیتر) با سندرم هیپرائوزینوفیلیک، حساسیت مفرط دارویی، یا بدخیمی (به‌ویژه لوکمی لنفوسیتی مزمن یا سی‌ال‌ال) مرتبط بود.
در مبتلایان به ائوزینوفیلی شدید، اغلب اختلالات دیگری مانند شمارش غیرطبیعی سلول‌های خون، افزایش لاکتات دهیدروژناز، و یافته‌های غیرطبیعی در سی‌تی‌اسکن وجود داشت.
البته این طبقه‌بندی بسیار غیردقیق است اما می‌تواند به‌عنوان یک الگوی کلی مبنای مراقبت از بیماران مبتلا به درماتوزهای ائوزینوفیلیک قرار گیرد. در بیماران جوان‌تر با ائوزینوفیلی خفیف و بثورات اگزمایی، در صورت رد علل عفونی، درمان با استروئید موضعی توصیه می‌شود.
در سنین بالا و ائوزینوفیلی متوسط، به‌ویژه با ضایعات تاولی یا واسکولیت، بیوپسی پوست باید انجام شود. در موارد ائوزینوفیلی شدید، به‌ویژه در صورت وجود تب، کاهش وزن، خستگی، حال عمومی بد، بزرگی کبد یا طحال در معاینه، یا اختلالات آزمایشگاهی، مرور دقیق دارویی و ارزیابی فوری تکمیلی توصیه می‌شود.
