صدرالساداتی؛ بی‌سوادی یا تک‌وجهی دیدن سیره اهل‌بیت برای رسیدن | تحلیل سیاسی-اقتصادی:سید مصطفی موسوی نژاد
صدرالساداتی؛ بی‌سوادی یا تک‌وجهی دیدن سیره اهل‌بیت برای رسیدن به هدف!
صدرالساداتی برای انتقاد به سربازی اجباری روایتی را نقل کرده و از آن نتیجه گرفته که اگر کسی از سربازی که چه عرض کنم از جنگ هم فرار کرد اشکالی ندارد. وی گفته:«نه تنها فرارکننده از جنگ و سربازی در زمان پیامبر اسلام(ص) از حقوق خود محروم نشدند، بلکه بعضی فرارکنندگان از جنگ به شهادت تاریخ خلیفه هم شدند.»
در این راستا می‌خواهم چند نکته را عرض کنم:
بنده در این نوشتار نمی‌خواهم در مورد موضوع سربازی اجباری حرفی بزنم که در جای خود مفصل حرف دارد. باشد برای فرصتی دیگر.
متاسفانه آنچه مکرر در نوشتارهای صدرالساداتی دیده‌ام این بوده که تاریخ اسلام را تک‌وجهی می‌بیند تا به هدف خود برسد. از عمد این کار را می‌کند یا از کمی سواد است، نمی‌دانم، ان‌شاالله که دومی باشد. مثلا در مورد اخیر، یک اتفاق تلخ که در جنگ احد رخ داده(و شاید 90درصد افراد در این جنگ با شایعه کشته شدن پیامبر از جنگ فرار کردند) را نقل می‌کند و شاهد می‌گیرد که اگر کسی از جنگ فرار کرد نه تنها نباید او را مجازات کرد، بلکه ممکن است در آینده به مقاماتی هم برسد(حتی مقام اول جامعه اسلامی).
اما نمی‌گوید وقتی در جریان جنگ تبوک، 3 نفر از اصحاب پیامبر(ص) که سستی کردند و به جنگ نرفتند(نه اینکه حتی از جنگ فرار کنند که گناه بالاتری است)، پس از بازگشت پیامبر(ص) از جنگ مورد تحریم و بی‌اعتنایی پیامبر(ص) قرار گرفتند بطوریکه این موضوع در شهر پیچید و بقیه مردم از جمله خانواده‌شان آنها را تحریم کردند. این 3 نفر سر به کوه نهادند و چند روز گریه کردند تا خداوند توبه‌شان را پذیرفت و به جامعه بازگشتند. چطور می‌شود طلبه‌ای این موضوع را که در تفاسیر قرآن آمده نداند؟ ان‌شاالله که نمی‌دانسته و قصد سوءاستفاده یک‌طرفه از روایات برای رسیدن به هدفش را نداشته است.
حالا فکر کنید یکی از مقامات فعلی جمهوری اسلامی سابقه فرار از جنگ یا سربازی را می‌داشت. آن وقت به نظر شما آقای صدرالساداتی قضیه فرار کردن فلانی از جنگ و خلیفه شدنش را بازگو می‌کرد یا قضیه به جنگ نرفتن این 3نفر؟ واضح است!
بیان این مورد که فلانی از جنگ فرار کرد و بعدا خلیفه مسلمین شد، آن هم در هفته وحدت بنظر یکی از کارهای زشت ایشان بود. ان‌شاالله که از روی عمد نبوده و سهوی چنین مثالی را در این برهه از زمان زده‌اند!
اما قرآن در مورد فرار ککندگان از جنگ چه می‌گوید؟ خداوند در سوره مبارکه انفال در این باره می فرماید : یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا زَحْفاً فَلا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبارَ (15) اى کسانى که ایمان آورده اید هنگامى که با انبوه کافران در میدان نبرد روبرو شوید به آنها پشت نکنید.
وَ مَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلاَّ مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ أَوْ مُتَحَیِّزاً إِلى فِئَةٍ فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ (16) و هر کس در آن هنگام به آنها پشت کند- مگر در صورتى که هدفش کناره گیرى از میدان براى حمله مجدد و یا به قصد پیوستن به گروهى (از مجاهدان) بوده باشد- (چنین کسى) گرفتار غضب پروردگار خواهد شد و ماواى او جهنم و چه بد جایگاهى است.
خداوند جایگاه این افراد را غضب الهی در جهنم می‌داند. شما را نمی‌دانم!
النهایه: دل آدم به حال واژه شریف «عدالت» می‌سوزد که برخی این چنین خود را عدالتخواه می‌نامند و این‌چنین ...
@s_mmn
