یارگیری از شرق
حسن محرابی،پژوهشگر تاریخ
از بدو تأسیس، هدف اولیۀ ناتو متحد کردن و تقویت واکنش نظامی متحدان غربی به تهاجم احتمالی اتحاد جماهیر شوروی و متحدانش در پیمان ورشو به اروپای غربی بود. این اتحادیه در سالهای بعدی البته تحولات مهمی داشت.
در دوران ریاست‌جمهوری بیل کلینتون (۱۹۹۳-۲۰۰۱)، یک سلسله اقدامات عملی را برای گسترش تدریجی عضویت برخی از متحدان شوروی سابق در ناتو اعمال شد.
تعدادی از حامیان این ابتکار جدید، استدلال کردند که عضویت در ناتو بهترین راه برای آغاز یک روند طولانی ادغام این کشورها (متحدان شوروی سابق) در نهادهای سیاسی و اقتصادی منطقهای مانند اتحادیه اروپا است.
اما در مقابل برخی نیز نگران اقدامات روسیه در آینده بودند و اعتقاد داشتند که عضویت در ناتو آزادی و امنیت رژیمهای تازه دموکراتیک را تهدید می‌کند. گسترش این اتحادیه که روسیه آن را تحریکآمیز تلقی می‌کند، مانع از دموکراسی در آن کشور و افزایش نفوذ تندروها خواهد شد.
به نظر میرسد وقت آن رسیده که دولتهای این منطقه برای بهبود روابط، روش ایجاد اتحاد و وفاق اجتماعی را جایگزین صلح مسلح نمایند./سازندگی
@saazandeginews
