کَره انگوری شاید برای کسانی که الان شهر بوشهر را می بینند باور | سبزباشیم
کَره انگوری شاید برای کسانی که الان شهر بوشهر را می بینند باور اینکه حدود 40 سال پیش بخش وسیعی از این شبه جزیره زمین های کشاورزی و باغات بوده و تاکستان های انگور آن مشهور بوده بسیار سخت باشد. بوشهر زمین های مستعد برای کشاورزی داشته با روی آوردن دولت زمان پهلوی به ساخت پایگاه های نظامی و فرودگاه و نیروگاه اتمی ... در این منطقه و تبدیل شدن روستاهای اطراف شهر به محلات شهر و .... به سرعت زمین های کشاورزی محو شدند.(هنوز با نگاه به سرسبزی پایگاه های نظامی و استفاده از بخشی از زمین های همین پایگاهها برای کشاورزی می توان به کیفیت این زمین ها پی برد. ویدئوی زیر مربوط به یکی از ارزشمندترین آثار تاریخی بوشهر و شیوه ای باستانی و بدیع برای کاشت انگور است به نام کَره انگوری . کره(با فتح ک خوانده شود)انگوری نوعی کشاورزی سنتی است که در حومه شهر قدیم بوشهر رواج داشته. تمدن ساسانی و یا شاید قبل از آن ابداع کننده این نوع کاشت انگور بوده اند. انگورها در محوطه ای دایره شکل کاشته می شوند و نکته مهم وجالب آن قرار دادن تمام ریشه های آنها بخاطر صرفه جويي در مصرف آب شيرين درون چاه ویا اگر بخواهم دقیقتر گفته باشم درون اتاقکی زیر زمین (یه نوع آب انبار) است. هنگام بارندگي آب سطحي زمين هاي اطراف به درون آب انبار هدايت شده و دور از نور آفتاب اين ريشه ها در طول سال از اين آب سيراب مي شوند تا طعم و مزه بهتر و در نهایت انگوری باکیفیت بالاتری بدست آید. درحال حاضر فقط یکی دوتا از این کره های انگوری باقی مانده است و البته کار خاصی بر روی ریشه ها انجام نمی شود. انگورداران امروزی از این سنت بسیار مدرن مردمان متمدن ساسانی بی خبراند. کلمه کره به معنای حصار دایره شکلی است که با سنگ و شاخه های خشکیده بدور انگورها می سازند. شاید کمتر از انگشتان یک دست از این کره انگوری ها در بوشهر باقی مانده ، یکی از آنها معروف به سرتل ( كه در فهرست آثار ملي كشور به ثبت رسيده ) تقريبا نابود شده است ولی این یکی که در ویدئو می بینید آخرین بازمانده از این روش سنتی است که در محله هلیله واقع است و خدا را شکر اردیبهشت هر سال به بار می نشیند. چاخته، رسانه گردشگری، تاریخ و فرهنگ استان بوشهر @chakhteh
