رهبران فرسوده، پراسترس و خسته سازمانهایی را میپرورانند که در آنها میزان خروج کارکنان و هزینههای سلامتی زیاد و دلبستگی کارکنان کم است.
@sadeghfar_ir
همچنین در این سازمانها تیمهای غیر مؤثری پدید میآیند که اغلب ضد یکدیگر عمل میکنند. مدلهای فعلی رهبری از سازمانها می خواهند که افراد را عمدتاً از طریق ترس و پاداشهای بیرونی برانگیزانند. باوجودآنکه هیچکس بحثی ندارد که این شیوههای انگیزش میتوانند موجب نتایج کوتاه مدت شوند، این شیوهها معمولاً با بدبینی در محیط کار همراهاند و پیامدهای منفی بلندمدتی دارند. در چنین موقعیتهایی، رهبران برای افزایش بهرهوری باید پیوسته ترس و اضطراب را تشدید کنند و سپس از مشوقهای مالی بیشتر برای نگه داشتن افراد ترسیده، بدبین و خسته استفاده کنند. اگر هدف ساختن سازمانهای پرانرژی، خلاق و سودآور با تیمهای مشتاق و بهرهور در بلندمدت است، بدون شک این مدلها پایدار نیستند.
@sadeghfar_ir :مجله مشاور مدیریت