نه، ما رای نداده‌ایم! رژیم «مرات زیازیکوف» رئیس جمهور کشور ک | Dr.Saeed KharatHa
نه، ما رای نداده‌ایم!
رژیم «مرات زیازیکوف» رئیس جمهور کشور کوچک «اینگوشتیا»، همسایه‌ی کشور جنگ‌زده‌ی چچن در جنوب روسیه، به نظر می‌رسید الگوی کامل یک رژیم بی‌قانون باشد.
سازمان‌های مدافع حقوق بشر بین‌المللی و نیز روسیه موارد زیادی از آدم ربایی، شکنجه و قتل توسط نیروهای امنیتی در سال‌های اخیر را گزارش می‌دادند.
مردم اینگوشتیا با رژیم زیازیکوف به مقابله پرداختند و نتایج درخشانی گرفتند.
در سال ۲۰۰۷ تعداد کمی از مردم رأی دادند و دلیل آن این بود که اکثریت از دست‌کاری و تقلب در انتخابات مطمئن بودند و از طرفی دیگر می‌دانستند که این انتخابات هیچ تغییری ایجاد نخواهد کرد.
جالب توجه نتایجی بود که اعلام شد. رژیم ادعا کرد که از ۱۶۳ هزار واجدین شرایط رأی، نود و هشت در صد در انتخابات شرکت کرده‌اند و اکثریت آنها نیز به حزب طرفدار مسکو و زیازیکوف رأی داده‌اند.
اعتراض به نتایج انتخابات غیرقابل تصور بود، به خصوص که رهبران روسیه از زیازیکوف حمایت می کردند. اما زیازیکوف عزم و سرسختی شهروندان را دست کم گرفته بود.
معترضین کمپینی تحت عنوان «من رأی نداده‌ام» راه انداخته و اقدام به جمع‌آوری امضاء همراه با آدرس و مشخصات کردند.
این کمپین موفق به اخذ امضای بیش از نیمی از واجدین شرایط شد.
حداقل نود هزار نفر اعلام کردند که اصلا رأی نداده اند.
معنی این کنش این بود که آمار ۹۸ درصد شرکت در انتخابات اعتبار ندارد.
زیازیکوف اعلام کرد که این عمل «حماقتی واقعی و کاملا بی معنی است».
فعالان کمپین «من رأی نداده‌ام» تهدید به خشونت و برخورد شدند، ولی فعالیت خود را ادامه دادند.
سرانجام مسکو، زیازیکوف را وادار به کناره‌گیری کرد و یکی از دلایل آن، عدم مشروعیت شرم‌آوری بود که کمپین «من رأی نداده‌ام» آن را افشا کرد.
مردی که به خشونت معروف بود به ده‌ها هزار نفر که هیچ چیزی جز شهامت نداشتند، باخت.
آنها با حرکتی که به قلم‌های خود دادند، او را پائین آوردند.
شهامت نداشتند، باخت.
آنها با حرکتی که به قلم های خود دادند، او را پائین آوردند.
اقتباس از کتاب؛ "کنش‌های کوچک ایستادگی"
تالیف؛ "استیو کراشاو" و "جان جکسون"
با مقدمه‌ای از؛ "واسلاو هاول"
ترجمه‌ی؛ آموزشکده‌ی توانا
