2022-09-05 09:26:04
چرا حسینیان با راس نظام زاویه پیدا کرد و خود را شکست خورده می دید؟
دومین سالگرد روح الله حسینیان درحالی برگزار شد که اعضای پایداری دولت را در اختیار دارند و بخشی از آنها به این مراسم رفته بودند. از شاخص ترین آنها می توان به افراد زیر اشاره کرده: اسماعیلی وزیرارشاد، صادق محصولی (که از او به عنوان پدرخوانده اداره کننده وزارت کار) و برخی از اعضای روزنامه دولتی ایران. آنها در این مراسم به تعریف و تمجید فراوان از حسینیان پرداختند. اما آیا آنطور که آنها می گفتند، حسینیان تا پایان عمر بر همان منوال بود یا آنطور که خودش گفته بود بعدها او را به عنوان «عاقبت افراط» مثال می زنند؟ حسینیان که نزدیکانش تعریف می کنند با آنچه خودش در آخرین سالهای عمر در نشست ابوذر فاش کرد چقدر تفاوت دارد؟
اسماعیلی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت رئیسی اولین سخنران این مراسم بود. او به نقل خاطره ای از حسینیان پرداخته و گفته بود: «یک وقت از مرحوم آقای حسینیان پرسیدم آیا تابحال از کارهایی که انجام داده اید، مثلا احکامی که در دهه 60 صادر کردید پشیمان شده اید؟ ایشان با صراحت پاسخ دادند: همه امید من به نجات و سعادتم در آخرت، اقداماتی است که در این دوره انجام داده ام.» وزیر ارشاد رئیسی همچنین تاکید می کرد: «همیشه در دل خطر بود. در دوران اصلاحات، ایشان با مردانگی و شجاعت از انقلاب دفاع کردند... ایشان هیچ وقت از مسیری که طی کرده بود پشیمان نبود.»
مسعود ده نمکی هم او را «نماد مظلومیت نظام» معرفی کرد و عجیب تر از همه ادعایی بود که حامد حسینیان فرزند روح الله حسینیان داشت. او گفته بود: «در جریان فتنه قتل‌ها، آن روحانی مجاهد یک تنه چنان ورق را برگرداند که از دفتر ریاست‌جمهوری دوران اصلاحات تماس گرفتند و گفتند که کم آوردیم، لطفا کوتاه بیایید تا عقب بنشینیم.»
حسینیان کیست؟
گفته میشود نام واقعی اش (خسرو) بود که به روح الله تغییر داد. او زاده ۱۴ اسفند ۱۳۳۴ و رئیس مرکز اسناد انقلاب اسلامی بود که زیر نظر وزارت اطلاعات کار میکند. پس از اتمام تحصیلات متوسطه در روستای صغاد آباده در ۱۵ سالگی به حوزه علمیه قم و مدرسه ولیعصر و سپس مدرسه حقانی رفت. آیت‌الله منتظری در کتاب خاطراتش از او با تعبیری تند به عنوان کسی یاد میکند که در حمله به دفترش در سال 71 نقش داشت.
قتل‌های زنجیره‌ای را در برنامه چراغ به هواداران خاتمی در وزارت اطلاعات نسبت داد و سعید امامی را که با واجبی (داروی نظافت) خودکشی کرده بود «شهید» می‌دانست.
عصیان در آخر عمر
حسینیان یک سال و نیم پیش از فوتش در سال 97 در محفل ابوذر که جمعی از دانشجویان شیرازی در تهران برپا کرده بودند، سخنرانی گلایه آمیزی داشت که فایل صوتی آن تا زمان فوتش منتشر نشده بود. سخنرانی که نشان می داد او آخر عمر خود را یک «شکست خورده» می دید.
سئوال این بود که او چرا در آن جمع گفته بود: «می‌دانم که کینه‌توزان از این به بعد تحلیل‌ها خواهند کرد و خواهند گفت که نتیجه تندی و افراط، این است»؟او مدعی بود که در زمان قتل های زنجیره ای «همه جریان اصولگرا را رعب و وحشت گرفته بود و با حکومت همراهی می‌کردند» اما این تنها او بوده است که «یک تنه در مقابل حکومت ایستاده است».
حسینیان در بخشی از آن سخنرانی گفته بود: «راه باز بود و هر وقت می‌خواستم خدمت آقا می‌رفتم.» اما در ادامه گلایه میکند: «به اینجا رسید که من یک ماه بیمارستان افتاده بودم و قلبم را عمل کرده بودم آقا یک مرتبه از من احوال نپرسیدند» (سکوت طولانی) درحالی که قبل از آن هر وقت من را می‌دیدند حتی احوال فرزندانم را هم می‌پرسیدند. اما چهار پنج سال است که اسم من را از افرادی که هر سال آقا دعوت می‌کردند حذف کرده‌اند.»
این عضو جبهه پایداری در آن جمع دانشجویان را تشویق کرده بود که انتقاداتشان را به رهبری بنویسند. متن نامه را هم به آنها اینگونه آموزش می داد: «به رهبری بنویسید شما مرتب می‌گویید جوان‌ها را روی کار بیاورید، اما خودتان یکسره پیرمردها را به کار می‌گیرید. این تناقض را ما نمی‌توانیم حل کنیم. شما می‌گویید ما با برجام مخالف بودیم، اما در برجام یک‌طوری صحبت کردید که ما نفهمیدیم که مخالف بودید یا موافق. اینها باعث ناامیدی ما نسبت به راس نظام میشود. و اگر اینها پاسخ داده نشود همین حزب‌اللهی‌ها به یاس و ناامیدی می‌رسند. اول بی‌تفاوت می‌شوند، دوم انتقادی می‌شوند و سوم از حکومت برمی‌گردند».
با همین رویکرد بود که در نهایت ارزیابی اش از خودش را اینگونه و برخلاف ادعاهای اطرافیانش فاش میکند: «من خود را سرخورده و شکست‌خورده می‌بینم.امتداد
@Sahamnewsorg
19.8K viewsedited 06:26
س
