کارنامه اعمال حسنه با کباب طباخ با وضو سهند ایرانمهر «فق | سهند ایرانمهر
کارنامه اعمال حسنه با کباب طباخ با وضو سهند ایرانمهر
«فقاع» یعنی آب‌جو و اگر در اینترنت جستجو کنید خواهید دید که کوزه فقاعی، کوزه‌های سفالین کوچکی( در کف دست جا می‌شده) است که سوراخی بسیار کوچک داشته است. عبید زاکانی در «رساله دلگشا» می‌گوید:
شخصی از فقاعی، فقاع طلبید. او فقاعی ترش و گندیده بدو داد. مرد بخورد و ده دینار در عوض فقاع بدو داد. فقاعی گفت: این بیش از بهای(قیمت) فقاع من است. گفت: من بهای فقاع نمی‌دهم؛ مزد استادی تو می‌دهم که از ..ونی چنان فراخ در کوزه‌ای چنین تنگ ر..ده‌ای!
فلذا در این ایام مبارک رمضان به برادران دینی و مومنان عزیز از سر شفقت توصیه می‌کنم که هیچ عیبی در رستوران‌داری یا افطار کردن در رستوران نیست اما مبادا هزینه‌ای که در این اماکن می‌کنید قربه‌الی‌الله و به ظن متبرک بودن رستوران (در زعفرانیه یا الهیه با هرجای دیگر) به تربت امام‌حسین تشنه‌طلب یا وضوی طباخ و ثبت حسنه در کارنامه اعمال‌تان در مملکتِ -نیم بیشتر- گرسنه باشد که این بستنِ همه‌چیز به خیک دین، به تعبیر حافظ «نمازِگربه عابد» بر سجاده مندرس گرسنگان و آروغ اهل بخیه با ذکرِ «بک یالله» در بلادی است که به قول لسان‌الغیب شیراز، فقیه مدرسه‌اش فتوا می‌دهد که :«می‌حرام ولی به زمال اوقاف است».
پر واضح است که ادای مسلمانی را راهی دیگر است و هیچ مومنی در آیینی که شنیدن صدای برخورد قاشق همسایه‌گرسنه به ظرف خالی در حکم غنا و حرام است به‌خاطر خوردن کبابِ طباخِ با وضو، بنده مقرب خدا نشده است.
لذا پولی که در اینگونه رستوران‌ها می‌دهید ربطی به ایمان و ثواب و صواب ندارد و شما فقط در دوران زر و تزویر، مشتری جماعتی شده‌اید که طَرْف کیسه خود به نام دین بسته‌اند بنابراین پولی که می‌دهید صرفا به این نیت باشد که به قول عُبید جماعتی سالوس با فلانی گشاد چنین با مهارت و زیرکی در کوزه‌ای چنین تنگ ری..ه‌‌اند و از شکم مومن، پله معراج ساخته‌اند و لاغیر!
