2022-03-23 17:32:01
تهش که چی؟!
یه سری حرف و دغدغه داشتم بنظرم اومد شاید جای خوبی برای شیر کردن باشه.
دوتا مسئله دارم که خودم خیلی درگیرشم و به نظرم قابل تأمل هست چون با فیدبک هایی که گرفتم بعضا بچها دانشکده هم خیلی درگیرشن
مسئله اول اینکه سعی کنیم تو طول دوره کارشناسی کار های مختلف رو تجربه کنیم ببینیم علاقه مون کدوم سمته
ریسرچر و استاد شدن ؟ یا صنعت؟
یه دیتا ریز از تجربه خودمم بخوام انتقال بدم منم مث خیلیای دیگه از دوم سوم راهنمایی کدنویسی رو شروع کردم و تا سال ها فکر میکردم واقعا دوسش دارم
چون هر موقع که یه مسئله رو حل میکردم کلی خوشحال میشدم!
ولی بعد فهمیدم انگار دوست داشتن یعنی اینکه یه کاری رو ساعت ها انجام بدی و متوجه گذر زمان نشی. کسایی رو دیدم با اینکه ددلاینش نزدیک نیس ولی حتی از خوابش برا کارش زده
و بنظرم اومد باید گشت این کاره رو پیدا کرد شایدم واقعا ریسرچ و مقاله دادن باشه ها ولی شایدم نباشه!
و اما مسئله بعدی
هدف پیدا کنیم! چرا داریم زندگی میکنیم؟ نمیخوام حالا خیلی فسلفی کنم بحث رو در این حد که اقا 60 سالت که شد چیکارا کرده باشی و چه هدفی رو دنبال کرده باشی خوشحالی چیزی که دیدم بعضا خیلی هامون توش مشکل داریم!
اگه میخوایم مثلا پروفسور دانشگاه استنفورد بشیم این هدف نیست! این ابزاره! میخوایم استاد بشیم که بعدش چیکار کنیم؟ چه هدفی رو دنبال میکنیم که ابزارش استاد دانشگاه آمریکا شدنه؟؟ و بقیه موقعیت های شغلی هم همینطور همه اینا ابزاره..
دیدم سال بالایی هایی که دکترا اپلای کردن و بعد دو سال خوندن پشیمون شدن!
هدفمند بریم جلو و تو این جو، زندگی و علاقه مونو از دست ندیم.
نهایتاً اینکه امیدوارم همه هدف مونو پیدا کنیم رو اون دیگه مسیر کار مورد علاقه و... راحت تعریف میشه و مطمئن باشیم که توش میتونیم خیلیی راحت(با توجه به اینکه علاقه هه پشتکار میاره) بهترین باشیم و اگه دغدغه رفاه و اینا هم داشته باشیم بهترین ها همیشه قدرشون دونسته میشه
(حسین یوسفی @hyou100)
1.3K views14:32