یک آدم بی سر و پای بی سواد مفلوک را بگذارید پشت یک میز، یا یک | سالار صفائی
یک آدم بی سر و پای بی سواد مفلوک را بگذارید پشت یک میز، یا یک باجه، که بلیت راه آهن یا چیز بی مقداری مثل آن بفروشد...
همین آدم مفلوک فورا خود را محق می داند که خدایی کند و به شمایی که می روید بلیت بخرید از تارک تخت جبروت خود به چشم تحقیر نگاه کند تا قدرت خود را به رخ شما بکشد و نگاه سرشار از نخوتش داد می زند که: (حالا صبر کن تا نشانت دهم! )... و از همین مست می شود...
