هزار سلام و صلوات بر لبِ عطشان تو آقا! داود رِقّى روایت كرده: | صلوات نامه

هزار سلام و صلوات بر لبِ عطشان تو آقا!

داود رِقّى روایت كرده:
قَالَ لَعَنَ اللَّهُ قَاتِلَ الْحُسَيْنِ ع وَ مَا مِنْ عَبْدٍ شَرِبَ الْمَاءَ فَذَكَرَ الْحُسَيْنَ ع وَ أَهْلَ بَيْتِهِ وَ لَعَنَ قَاتِلَهُ إِلَّا كَتَبَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ حَسَنَةٍ وَ حَطَّ عَنْهُ مِائَةَ أَلْفِ سَيِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ مِائَةَ أَلْفِ دَرَجَةٍ وَ كَأَنَّمَا أَعْتَقَ مِائَةَ أَلْفِ نَسَمَةٍ وَ حَشَرَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ يَوْمَ الْقِيَامَةِ ثَلِجَ الْفُؤَاد ؛
در خدمت امام صادق علیه السلام بودم،حضرت آب خواست، چون آشامید، اشك در حدقه چشمانش موج زد و گریست و فرمود: اى داود!خدا لعنت كند كشنده حسین علیه السلام را؛ یاد مصیبت‏هاى حسین علیه السلام چه قدر زندگى را تلخ و ناگوار مى‏سازد، من هیچ آب خنكى را نمى‏آشامم جز آنكه حسین علیه السلام را یاد مى‏كنم) و هیچ بنده‏اى نیست كه آب بیاشامد و حسین را یاد كند و قاتل او را لعن كند؛ جز آنكه خداوند صد هزار درجه برایش بالا برد، گویا صد هزار بنده آزاد كرده و خداوند او را در روز قیامت در حالى محشور فرماید كه دلش شادمان و خنك شده باشد.
الكافى، ج 6، ص 391، ح 6.
@salavatnameh