حس ِخُنکای آب و داغ تو، هرگز! آیت الله علی کریمی جهرمی مدظله العالی نقل می کنند که:
آیت الله سید عبدالمحمد موسوی آیت اللهی قدس سره هنگام نوشیدن آب، می‌گفتند:
«الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمین صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ سَلَامُهُ عَلَى سَیدُنَا وَ مَوْلَانَا وَ وَلِینَا الْحُسَینِ علیه السلام وَ عَلَى أَهْلِ بَیتِه وَ أَصْحَابِهِ وَ لَعَنَ اللَّه ظَالِمِیهِم وَ مَانِعِیهِم مِنْ شُرْبِ مَاء الْفُرَات تَسْبِیبا أَوْ مُبَاشَرَة لَعْناً وَبِیلا لَا حَدَّ لَه وَ لَا مُنْتَهَى.»بهار جانها: دعاهایی منتخب و ماثور از بزرگان دین، کریمی جهرمی، قم: راسخون، ۱۳۸۶، ص 157.
آیت الله سیّد عبدالمحمد موسوی آیت اللهی، فرزند آیت الله سیّد عبدالحسین نجفی لاری ، متولد ۱۲۶۳ش تحصیلات ایشان به طور عمده در نزد پدر بزرگوارشان در لار صورت گرفته و سپس در نجف اشرف از محضر آیات عظام ملا محمد کاظم خراسانی و سید محمد کاظم طباطبایی یزدی استفاده نموده است.
در سال ۱۳۰۸ شمسی، بر اثر مخالفت با رضا خان، معظم‌له را در لار دستگیر و به شیراز تبعید کردند و بعد تا پایان عمر، در آنجا به صورت عزلت و انزوا و خانه نشینی به سر بردند.
@salavatnameh
