بسم الله #ریحان ۴۴ غزل *«کنگره عشق»* دیوان شمع جمع (دیوان #فؤاد_کرمانی) کنگره عشق نیست منزل هر بوالهوس طایر این آشیان، جان حسین است و بس قله‌ی قاف وجود، منزل عنقا بود بر سر این آشیان، پر نگشاید مگس پایه‌ی اوصاف او فوق اشارات ماست رفعت این پایه نیست، افئده را دسترس محفل ایجاد را اوست چراغ ازل تا ابد از نور او مشعله‌ها مقتبس وجه جمال و جلال، اوست که بر نیک و بد جلوه کند بی‌حجاب، در نفس باز پس گشت چو کرب و بلا عارج معراج عشق روح امین‌ش فشاند گرد ز سم فرس او قفس تن شکست، تا به‌قفس ماندگان در پی او بشکنند، قالب تن را قفس کشته بسی دیده‌ام، در هوسی داده جان زنده چو او کس ندید، کشته به‌ترک هوس رفت و شد اندر پی‌اش، قافله‌ی دل روان ما پی این کاروان، شاد به بانگ جرس ای شه با فـرّ و نـور، عرش مقام تو را لامسه‌ی عقل ما، دم زند از لاتمس بحر ثنای تو را عقل نبی زورق است جنبش ما اندر او، جنبش خار است و خس کشته‌ی غفلت بود هر که تو را کشته خواند ای دم جان‌پرورت، زنده دلان را نفس جان «فؤاد» از ازل، ملتزم نور توست چون ز ازل نور تست افئده را ملتمس کرد دل از چشم دل، در همه عالم نظر غیر تو کس را نیافت تا بدهد دل به‌کس #شعر #فؤاد_کرمانی کانال «روح و ریحان؛ اشعار الهی» @Elaahy @Salehi786 58 views محمّدحسین صــالــحــی, 10:36
