لزوم شفافیت در صنعت خودروسازی/ مالکیت تودرتو و آشفته / چرا مرد | سید میعاد صالحی
لزوم شفافیت در صنعت خودروسازی/ مالکیت تودرتو و آشفته / چرا مردم باید هزینه ناکارآمدی خودروسازها را به طور دائمی بپردازند؟
مشکلات صنعت خودرو در 4 دسته: 1) مالکیت و سهام، 2) ساختار و فرآیند، 3) مدیران، 4) فناوری و نوآوری
ابهام در مالکیت سهام ایرانخورو و سایپا دولتی، خصولتی، خصوصی یا اختصاصی؟!
سهام مستقیم دولت در ایرانخودرو از طریق وزارت صمت و سازمان گسترش حدود 6 درصد ولی سهام یک شرکت خصوصی 15 درصد
شورای رقابت باید ورود کند. چطور است که مالک قطعه ساز هم اینطرف میز است و هم آنطرف میز؟ در چنین شرایطی آیا رفتار خودروساز با همه قطعه‌سازان مشابه خواهد بود؟
آیا در شرایط دیوار بلند تعرفه، خودروساز رغبتی برای بالا بردن کیفیت خواهد داشت؟
عدم شفافیت، وضعیت سهامداری و تودرتو بودن مالکیت، مخل تولید و زمینه‌ساز فساد است. چرا باید هزینه ناکارآمدی خودروسازها به طور دائمی بر دوش مردم باشد.
در مالکیت ایرانخودرو و سایپا حداقل 4 نوع مالک حضور دارند: 1) دولت از طریق سازمان گسترش، 2) صندوق‌های بازنشستگی کشوری و فولاد، 3) بخش خصوصی قطعه‌ساز که بعضا انحصاری است، 4) شرکت‌های زیرمجموعه که به نوعی فرزند ایرانخودرو به حساب می‌آیند.
دستگاه های نظارتی و امنیتی کشور کجایند؟ موضوع خودروسازهای بزرگ که پیشران صنایع هستند، در فضای امنیت اقتصادی و روانی جامعه تأثیر مهمی دارد.
طبق چه معیاری، ایرانخودرو می‌تواند صاحب شرکتی (شرکت سرمایه‌گذاری ایرانخودرو) باشد که آن شرکت مالک بخشی از سهام (حدود ۱۰/۸ درصد) شرکت پدر (ایرانخودرو) است.
ایرانخودرو یکی از بنگاه‌های بزرگ گروه 2 اصل 44 است که دولت می‌تواند تا 20 درصد از سهام آن‌ها را داشته باشد ولی بخشی از آن‌ها در ماههای گذشته واگذار شده است. باید پاسخ دهند که چرا سهام دولت را در ایرانخودرو تا 6 درصد کاهش دادند؟ وضعیت آشفته‌ای حاکم شده است که دولت وظایفی دارد ولی اختیار آن را واگذار کرده است.
