معلمان اسیر و زندانی این منطق غلط و اشتباه هستند؛ 'رسیدن به هد | سراب خبر
معلمان اسیر و زندانی این منطق غلط و اشتباه هستند؛ "رسیدن به هدف هر گونه وسیله ای را توجیه می کند"
مسئله اعتراضات معلمان هر روز ماهیت و محتوای واقعی خودش را برای جامعه نشان می دهد؛ یک روز این اعتراضات به ظاهر دنبال عدالت بود و روز بعد بر ضد عدالت ادامه پیدا می کرد. هیچ کس با اعتراضات معلمانو هیچ گونه اعتراض دیگری مخالف نیست ولی مسئله مهم، محتوا و ماهیت این اعتراضات است. در یادداشت های گذشته این نکته بیان شد که اعتراضات معلمان صرفا بهانه ای برای افزایش حقوق است و این افزایش نه بر اساس عدالت بلکه بیشتر بر اساس مقایسه کردن معلمان با شغل های دیگر است. اگر اعتراضات معلمان هم بر اساس عدالت انجام می شد هیچ گونه مخالفتی نبود و حتی از آنها هم حمایت می شد، اما این گونه اعتراضات متاسفانه هیچ گونه رنگ و بوی عدالت را ندارد و بیشتر وسیله ای برای فشار آوردن به مدیران و مسئولان کشور است.
این گونه رفتارها و اقدامات معلمان بر اساس یک منطق غلط و اشتباه در جامعه شکل گرفته است، این منطق همان ملاک بودن و مهم بودن هدف بر هر چیزی است. به عبارت دیگر در این منطق غلط، هدف از هر چیز مهم تر است و حتی برای رسیدن به هدف باید هر کاری اعم از انسانی و غیرانسانی را انجام داد؛ چرا که رسیدن به هدف مهم است و باید همه چیز و همه کس را فدای این هدف کند. امروز معلمان ما یک هدف بیشتر ندارند و آن کسب حقوق بیشتر و ظلم کردن به مابقی اقشار مختلف جامعه از جمله قشر مظلوم دانش آموز است و برای رسیدن به این هدف هر کاری را انجام می دهند. یک روز برای رسیدن به هدف از طریق عدالت و حقوق انسانی وارد می شوند و روز بعد به منافع ملی و جوانان این سرزمین پناه می آورند و ادعای دفاع از کشور و سرزمین را دارند. نکته جالب اینجاست که معلمان در این منطق غلط و اشتباه صرفا وسیله هستند و هدف، یعنی کسب حقوق بیشتر تبدیل به یک ارباب قدرتمند شده است که حتی معلمان مجبور هستند برای رسیدن به این هدف دروغ هم بگویند و مظلومیت نمایی کنند. یکی از این معلمان در اعتراضات چند روز اخیر در استان کردستان "رضا شاه را شادروان" مورد لطف خودش قرار داده بود و سخن از منافع ملی و دفاع از کشور را بیان کرده بود. انصافا جای تعجب دارد که چرا معلمان ما به این منطق غلط یعنی "هدف هر گونه وسیله را توجیه می کند" دلبستگی زیادی دارند و حتی حاضر هستند که افراد جنایتکار را مورد لطف قرار دهند!؟ متاسفانه بعضی ها رضا شاه را منجی مدرن بودن ایران معرفی می کنند که صنایع صنعتی و همچنین مدرن بودن دانشگاه را برای جامعه به ارمغان آورده است ولی در نهایت تاسف به این نکته توجه نمی کنند که همین رضا شاه بخاطر تقلید کورکورانه از غرب مسئله کشف حجاب را قانونی کرد و حتی برای اجرای آن جامعه را مجبور کرد و این اقدام با مسائل انسانی از جمله آزادی بیان و حقوق بشر منافات داشت ولی این واقعیت ها در این منطق غلط این آقایان معلم متاسفانه جایگاهی ندارد. معلمان ما فقط آن جنبه هایی از رضا شاه را استفاده می کنند که بهتر می تواند برای رسیدن به هدف مورد نظر معلمان یاری گر باشد و از بیان واقعیت های دیگر بصورت عمدی چشم پوشی می کنند و سوال اینجاست که آقای معلم عزیز چرا جنبه های دیگر رضاشاه را بیان نمی کند؟چرا مسئله مسجد گوهرشاد را بیان نمی کند؟ چرا به اسیر بودن زنان و دختران در زمان رضا شاه اشاره نمی کند که بخاطر حجاب خودشان مجبور بودند بصورت مستقیم و غیرمستقیم مبارزه کنند و حتی حاضر بودند در خانه خودشان را زندانی کنند. جواب این گونه سوالات خیلی ساده و آسان است و جواب آنها اینست که این گونه جنبه ها هیچ کمکی برای رسیدن به هدف شما نمی کند و حتی شما متاسفانه اختیار و مختار بودن خودتان در بیان کردن سخنان و مطالب را از دست دادید و به جای اینکه شما آزاد باشید متاسفانه شما برده و اسیر این منطق غلط شدید و این هدف است که به شما دستور می دهد!! اما جامعه ما اعتقاد دارد که برای رسیدن به هدف نباید هر کاری کرد، نباید هر رفتاری را انجام داد، نباید هر سخن اشتباه و غلطی را بیان کرد و برای جامعه ما شان و منزلت انسان مهم است نه رسیدن به هدف. امروز این معلمان متاسفانه یک شوق و شور بدون شعور در جامعه ایجاد کردند و نقاب مظلومیت را بر چهره خودشان زده اند و از این طریق میخواهند هر طوری که امکان دارد به این هدف دست پیدا کنند. نکته جالب اینجاست که خودشان هم می دانند که به این وسایل اعم از دفاع از منافع ملی، دفاع از جوانان این سرزمین،شادروان خواندن رضاشاه و غیره هیچ اعتقادی ندارند و این اوج جاهلیت انسان است که به چیزی که هیچ اعتقادی نداشته باشد ولی اینقدر تلاش و کوشش می کنند که به آن چیز اعتقاد پیدا کنند و می دانند که این وسایل فقط برای رسیدن به هدف است ولی متاسفانه دوباره بر اعتقاد داشتن بر اینها تاکید دارند./مختار سلیمانی
