2023-04-17 09:05:27
پاسداشت حرمت معلم/ چرايي تداوم بي‌توجهي به مهم‌ترين شغل
...بحران مشروعیت معلمان چیزی نیست که بتوانیم به سادگی از کنار آن بگذریم خیلی از معلمان هم نمی‌دانند که سرچشمه ی این درد کجاست! آنان فکر می‌کنند که قانون پشتیبان آنان نیست و روی دست خود می‌زنند و خاطرات گذشته را نقل می‌کنند واز دورانی که دانش‌آموز، وقتی معلم خود را می‌دید فرار را بر‌قرار ترجیح می‌داد و می‌گریخت، به خیرو نیکی یاد می‌کنند!
اما این برخوردی سطحی و ساده با موضوع است بحران مشروعیت معلم در نزد دانش‌آموز زمانی آغاز شد که همه‌ی هدف آموزش و پرورش القاء کتاب درسی به ذهن دانش‌آموزان شد! کتاب‌های درسی‌ای که خود نیازمند بازتعریف‌اند.
کنکور به میدان آمد و هدف آموزش و پرورش کنکور شد و معلم خوب کسی شد که تمام نکات کتاب درسی را به دانش آموزان القا کند! معلم خوب یعنی یک "حل‌المسایل" خوب! آموزش مهارت‌های زندگی تعطیل شد! اردوها به فراموشی سپرده شد! امور پرورشی به دست مربی پرورشی سپرده شد! و نقش معلمان تا حد یک "حل‌المسایل" پایین کشیده شد و دیری نگذشت مراکز نشر کتاب‌های کمک‌آموزشی در صدا و سیما در تبلیغ کتاب‌های حل‌المسایل گستاخانه جار زدند:" دانش‌آموزان عزیز معلمان را به خانه‌های خود ببرید"!
بحران از آن جایی شروع شدکه معلمان در برابر دانش آموزان سپر انداختند و آموزش و پرورش رسمی در برابر آموزش و پرورش غیر رسمی(صدا و سیما، روزنامه‌ها، مجله‌ها، مراکز آموزشی غیردولتی، آموزشگاه‌های علمی، ماهواره، گوشی‌های همراه و امروز همین شبکه‌های اجتماعی) شکست خورد.
بحران از آن جا آغاز می شود که هنوز معلم مهم‌ترین ابزارش برای انتقال دانش و مفاهیم به فراگیران، سخنرانی است. تازه مفاهیمی که برای دانش‌آموزان هم کهنه و هم عقب مانده‌اند!
در این گیر و دار، این حرمت معلمان است که بازیچه‌ی دانش‌آموزان قرار می‌گیرد!
سال 91 بودجه نهاد آموزش و پرورش 16هزار میلیارد و سال 92 به 18 هزاز میلیارد ودر سال 93 به 21 هزارمیلیارد و در سال 94 این مبلغ به 24 هزار میلیارد تومان افزایش یافت. جالب است بدانیم بخش عمده‌ی این بودجه، صرف حقوق و دستمزد میشود. تنها 5 درصد از اعتبارآموزش و پرورش، صرف کارهای کیفی آموزش میشود با این اعتبار کم نمی‌توانیم به تحول اساسی امیدوار باشیم؟
دستمزد معلمان برای یک زندگی آبرومندحداقلی کفاف نمی‌کند! اگر بودجه ی آموزش و پرورش 50 هزار میلیارد تومان شود باز یک لنگه‌ی مسأله بر زمین می‌ماند و آن بخش کیفیت در آموزش و پرورش است.
یک نکته‌ی ظریف در نگاه مختصر به اعتبارات آموزش و پرورش سال‌های اخیر ذهن را به سمت خود می‌کشد و آن این است که بودجه تنظیم شده‌ی این نهاد در دولت مهرورزی با بودجه تنظیم شده در دولت تدبیر و امید رشد متفاوتی نداشته است و نشان از این دارد که با همه‌ی حرف‌ها و حدیث‌ها، هنوز اراده‌ای برای تحول اساسی دراین نهاد نضج نگرفته است.
ادامه ی این وضعیت ضربه ی اساسی به مسیر توسعه و پیشرفت کشور می‌زند.
با این حال هر روز این چالش‌ها بیش‌تر از دیروز میشود درآینده دانش‌آموزان قرن بیست و یکم همان‌هایی که برای زنده‌یاد "پاشایی" به خیابان‌ها ریختند و گریه‌ها و خنده‌های‌شان به هم آمیخیت و تحلیل‌گران را به ارایه تحلیل‌های گونه گون وادار کرد.
ممکن است تاب و تحمل ما معلمان با افکارکلیشه ای و کارابزارهای آموزشی عهد بوقی را نداشته باشند!
سال‌ها پیش نوشتیم در نظام مقدس جمهوری اسلامی، ناگزیر باید آموزش و پرورش، محور توسعه قرار بگیرد و تا روزی که شغل معلمی سرآمد همه‌ی شغل‌ها نشود، تا روزی که معلمان از بهترین نیروهای جامعه جذب نشوند، تا روزی که دست سیاست و سیاست‌بازان از سراین نهاد آموزشی کوتاه نشود، متاسفانه باید شاهد باشیم که در بر همین پاشنه بچرخد!
به امید روزی که متولیان و بزرگان کشور، آموزش و پرورش را با نگاهی متفاوت‌تر از گذشته ببینند و به تعریف جدید مفاهیم و مصادیق آموزشی باورمند شوند و روز به روز زمینه‌های بهبودی دستگاه آموزش و پرورش را فراهم آورند! تا بیش‌تر از این شاهد شکستن حرمت معلمان نشویم چرا که معلم نماد فرهنگ یک جامعه به حساب می‌آید و فرهنگ زیر‌ساخت تو سعه‌ی متوازن شناسایی شده است.
شکستن حرمت معلم نشانه‌های خوبی برای همه‌ی ما نیست!
برخورد قهری شدید با حرمت‌شکنان هم تنها راه چاره نیست باید زمینه‌هایی فراهم کنیم که عزت و منزلت اجتماعی معلمان ارتقا یابد.
#صریح_خبر
3.5K views06:05
ص
