"کار و عشق"
این گفته‌ی رایج که زندگی باید بخشی کار و بخشی تفریح باشد، سخن درستی نیست.
این همان تفکری است که باعث شده ما از صبح تا شب رنج بکشیم به تصور اینکه آخر هفته یا پایان سال، تفریحی هم خواهیم داشت، تفریحی که اگر هم دست دهد، غالبا دغدغه‌ی کار، لحظات آن را هم تلخ می کند!
زجر کشیدن برای تفریح، مصداق روشن نقض غرض است. از خود نمی‌پرسیم اگر بناست همه رنج ببرند پس چه کسی زندگی کند؟! به گمان من زندگی به‌معنای درست آن، باید حتی‌الامکان همه‌اش تفریح باشد. این یکی از خصوصیات یک زندگی شکوفاست.
پرسش: چه‌طوری می‌شه زندگی همه‌اش تفريح باشه؟ يعني چه؟ ممنونم می‌شم توضيح بيشتری بديد.
کارتان را بر اساس عشق‌تان انتخاب کنید، خواهد شد.
@sasanhabibvand
