SatKing SHOP

2021-09-30 23:23:15 هزار
وی ۱۰۰
وی ۱۳۰
وی ۲۳۰
وی ۲۰۰
وی ۳۰۰
وی ۴۰۰
موتورمدیا
ال مدیا
موجود باز کردن / نظر دهید

2021-09-17 16:47:10 هزار
هزاروهشتصد
وی ۲۰۰
وی ۲۳۰
وی ۲۵۰
موتورمدیا
ال مدیا
زنون .
فونیکس
موجود باز کردن / نظر دهید

2021-08-01 11:14:49

باز کردن / نظر دهید

2021-08-01 09:14:38 #طرح_صیانت_فضای_مجازی باز کردن / نظر دهید

2021-08-01 08:56:20 دوستان و همکاران اگر دوست داشتین ازین مطلب استفاده کنید لطفا همینو فوروارد بفرمایید ممنون باز کردن / نظر دهید

2021-08-01 07:37:18 با توجه به سوالاتی که دوستان مطرح میکردند به نظرم رسید بجای پاسخگویی تک به تک به دوستان ابتدا برخی مفاهیم را با زبانی عمومی در متن زیر بیان کنم تا بعدا در توضیحات آینده به زبان مشترکی باهم برسیم
ماهواره:
ماهواره یک سیستم الکترونیکی ارسال و دریافت است که سیگنال الکترومغناطیس را از ایستگاه زمینی دریافت میکند و پس از تقویت (در برخی مدلها شیفت فرکانس) آنرا باز ارسال میکند. در واقع ماهواره یک آیینه سیگنال در آسمان است و به خودی خود کار خاصی روی سیگنال دریافتی نمیکند.
برای همین باید یک ایستگاه زمینی تصویر یا داده را در سیگنالهای آن به اصطلاح کپسول کند و برای نقطه مقصد ارسال نماید و در مقصد با ابزار مشخص (رسیور/مودم) از سیگنال جدا و استفاده شود.
پس برای فید کردن دیتا یا تصویر، ایستگاه زمینی مرکزی یا
Landing Point یا Satellite Teleport یا
GES(Ground Earth Station)
برای یک ارتباط ماهواره ای ضروری است

لایه های ماهواره ها:
ماهواره ها در سطوح مختلف نسبت به زمین و با توجه به ارتفاعشان سه دسته اصلی هستند:
ماهواره های لئو
(LEO:Low Earth orbit)
ماهواره های مئو
(MEO:Medium Earth Orbit)
و ماهواره های جئو یا زمین آهنگ
(GEO: Geostationary Equatorial Orbit)

ماهواره های لئو: هرچه از سطح زمین بالا میرویم بردار جاذبه نسبت به سطح زمین زاویه دار میشود و از ارتفاع 100 کیلومتری از سطح زمین، بردار جاذبه زاویه ای خواهد داشت که شی بجای سقوط، شروع به دوران دور کره زمین خواهد کرد. این دوران تا ارتفاع حدود 500 کیلومتری حلزونی است و شی بعد از مدتی به دلیل کاهش ارتفاع به سطح زمین سقوط خواهد کرد (مانند ماهواره امید) اما از ارتفاع 500 کیلومتری شی یا همان ماهواره به حرکت دورانی خود تا بینهایت (حداقل روی کاغذ) ادامه میدهد. ارتفاع 500 تا 1200 کلیومتری محدوده ماهواره های لئو است. ماهواره های عمدتا سبک که بسته به ارتفاعشان با سرعتی معادل 25 تا 30 هزار کلیومتر بر ساعت از دید ناظر زمینی یا همان
Ground Speed
حرکت میکنند. و در یک 24 ساعت میتوانند تا 11 بار دور کره زمین بچرخند. در این مدار برای داشتن پوشش کامل محدوده مشخصی از سطح زمین به صدها ماهواره نیاز خواهد بود. ماهواره های کوچک
(Micro satellite)
و با وزن حداکثر 500 کیلو گرمی پرتاب میشوند. مانند ماهواره های شبکه استارلینک، وان وب، اسفرا و ... ایستگاه بین المللی فضایی آی اس اس
نیز در این لایه قراردارد

ماهواره های مئو: از ارتفاع 5 تا 20 هزار کیلومتر لایه های مئو هستند. سرعت چرخش کمتر (کمتر از 15000 کیلومتر) و وزن ماهواره ها نیز به مراتب بیشتر است با توجه به افزایش ارتفاع و افزایش سطح پوشش تعداد ماهواره ها در منظومه های مئو نیز کاهش چشمگیری خواهند داشت (از صدها به ده ها).جی پی اس ها و منظومه هایی مثل اینمارست و ایریدیوم در این دسته اند


ماهواره های جئو: یا همان ماهواره های مخابراتی و تلویزیونی در ارتفاع بیش از 36000 کلیومتر و کمتر از 40000 کیلومتر قرار دارند. سرعت حرکت این ماهواره ها به دور زمین به گونه ایست که با حرکت زمین همآهنگ است.به همین دلیل از دید ناظر زمینی کاملا ثابت دیده میشوند. سطح پوشش ها تنها با یک ماهواره بسیار بزرگ و در حد چندین کشور است و پهنای باند نسبتا زیادی توسط هر ماهواره تامین میگردد. (با وزنی حدود 3 تا 7 هزار کیلوگرم)

فرکانسها:
به صورت کلی فرکانسهای ماهواره ای 9 دسته بندی کلی دارند (واحد اعداد گیگاهرتز)
باند ال (بین 1 تا 2)
باند اس (2 تا 4)
باند سی (4 تا 8)
باند ایکس (8 تا 12 - آمریکای شمالی 8 تا 12.5)
باند کایو (12 تا 18 - آمریکای شمالی 12.5 تا 18)
باند کا ( 18 تا 27 - آمریکای شمالی تا 25.5)
باند کا اِی ( 27 تا 40 - آمریکای شمالی 26.5 تا 40)
باند او ( 40 تا 50 )
باند وی ( 50 تا 75 )
ماهواره های مخابراتی یا همان جئو ها عمدتا در باند
C، K، Ku و Ka
کار میکنند. ماهواره های نظامی و هواشناسی بیشتر باند ایکس هستند.
هرچه فرکانس بالاتر باشد پهنای باند بیشتری از کدینگ های مختلف به دست میآید اما در عین حال نویز پذیری هم افزایش میابد. همچنین تاثیر مخرب نزولات جوی نیز بر روی سیگنال بیشتر میشود. برای همین در مناطق بارانی استوایی عمدتا ازباند سی استفاده میشود
افزایش فرکانس بر روی فوت پرینت یا محدوده جغرافیایی هم موثر است. هر چه فرکانس بالاتر رود این محدوده کوچک تر میشود.اما در عین حال توان تشعشعی یا
EIRP
افزایش میابد. ضمنا هرچه فرکانس بالاتر باشد ترمینال زمینی میتواند با آنتن کوچکتری سرویس مشابه در مقایسه با فرکانس پایینتر را دریافت کند
برای اینکه درک بهتری نسبت به آنچه که از لایه های ماهواره ها گفتم داشته باشید این لینک را ببینید:
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/b4/Comparison_satellite_navigation_orbits.svg باز کردن / نظر دهید

2021-08-01 06:41:12 از طریق لینک زیر میتوانید وضعیت ماهواره های شبکه استارلینک رو به صورت زنده ببینید!
روی هر ماهواره کلیک کنید وضعیت و مسیر حرکتش را میتوانید ببینید!

https://satellitemap.space باز کردن / نظر دهید

2021-08-01 06:34:23 سپس فایلی در آی تی یو باز میکند برای دو مورد: اول لایه و مدار و دوم فرکانس مورد درخواست!
بررسی اولی را موکول میکنم به آینده اما در مورد دومی به طور خلاصه و با حذف برخی موارد چند مرحله باید طی شود:
1-ثبت درخواست و ارائه دلایل فنی
2-بررسی درخواست و کنترل مناطق تحت تاثیر فرکانس
3-اعلام به رگولاتوری کشورهای مربوطه و اعلام زمان انتظار
4-دریافت موافقت یا مخالفت کشورهای مذکور
5-مذاکره با رگولاتورهایی که مخالفت کرده اند و تنظیم روابط (مثلا تغییر فرکانس یا پرداخت اجاره و یا در نهایت اعطای فرکانس

در مرحله ۴ در صورتی که زمان انتظار پاسخی از رگولاتور مربوطه دریافت نشود حمل بر صحت خواهد شد و در صورت اعطای فرکانس تا ۷ سال مهلت برای پرتاب ماهواره وجود دارد و در این ۷ سال فرکانس به دیگری واگذار نخواهد شد و رگولاتورها هم امکان تغییر نظرشان را ندارند!
کل این پروسه اصطلاحا
TX Coordination
نامیده میشود
خوب به احتمال زیاد رگولاتور محترم ما قبلا یا اعلام موافقت کرده یا فراموش کرده اساسا اعلام نظری کند (که چیز عجیبی نیست و احتمال قوی تر است) و شاید مانند ماجرای یاه ست و سرویس یاه کلیک با اعطای فرکانس مشروط موافقت کرده باشد
که بعدا بتواند دبه کند (که البته اینبار را کور خوانده) چون اکنون ماهواره های استارلینک دارند بالای سرمان پشتک و معلق میزنند!
پس ایلان ماسک حداقل فعلا نیازی ندارد برای ارسال فرکانسش روی ایران اجازه جدیدی بگیرد
اما این پایان داستان نیست! حال میرسیم به بخش لندینگ پوینت
سرویس برای عملیاتی شدن نیاز به لندینگ پوینت دارد تا به شبکه اینترنت متصل شود و صرفه با این است که در هر منطقه ای لندینگ پوینت محلی احداث شود!
اینجاست که پای رگولاتور کشورها دوباره به بازی استارلینک باز میشود! اجازه احداث تاسیسات ارسال فرکانس و اتصال به شبکه فیبر نوری کشورها قطعا و حتما در صلاحیت رگولاتور کشورهاست!!
برگردیم به سرویس ایران! اولا ایالات متحده آمریکا دوستان زیادی اطراف ما دارد که بتواند با لندینگ پوینتهای محلی سرویس مورد نیاز برای ایران را فراهم کند! ثانیا ایران نمیتواند به نقض مفاد معاهده آی تی یو معترض شود
چراکه با یک سابقه اینترنت شات داون سراسری و چندین مورد منطقه ایی خود معاهده ای تی یو را چندین بار حداقل به صورت مقطعی نقض کرده است و اینبار در مقابل نقض احتمالی آن توسط دولت متخاصم خلع صلاح است
و ثالثا طبق همان معاهده ارتباطات ماهواره ای شامل هیچ تحریمی نیست! و از همه مهمتر نقض معاهده نامه ضمانت نامه اجرایی یا تنبیه مالی ندارد!!
تنها چیزی که باقی میماند حق فرکانس تی ایکس ترمینال ماهواره ای است که با توجه به شرایط جاری کشور به نظر میرسد احتمالا سر سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی و خزانه ایران در وصول آن بی کلاه میماند


پس جمع‌بندی میکنم (تحلیل شخصی)
ارائه یا عدم ارائه سرویس در ایران کاملا در گرو تصمیم ایلان ماسک است و او نیز نشان داده به شدت تابع سیاستهای دولتهای دموکرات است!
اجازه رگولاتوری ایران مثل آب خوردن قابل دور زدن است که به نظر من برای فشار آوردن به دولت ایران اینکار را میکنند
حاکمیت ایران الا و بلا چاره ای ندارد جز اینکه به قواعد بازی تکنولوژی و روابط بین الملل تن در دهد یا بپذیرد امنیت ملی کشور ظرف چند سال آینده درسته در دست آمریکا است
زعمای حاکم بر ایران اگر نفهمند که این دیگر دعوای حمام خزینه و دوش نیست این بار باید تاوان بسیار سنگینی در مواجهه‌ی سلبی با تکنولوژی بدهند بسیار سخت تر از تاوانی که در مقابل گرامافون، بلندگو، رادیو، تلوزیون، ویدئو سی دی و ... دادند باز کردن / نظر دهید

2021-08-01 06:33:38 یکی از مواردی که بسیاری مطرح میکنند برای عدم امکان استفاده از استارلینک در ایران، یک نقل قول ناقصی است از ایلان ماسک مبنی بر اینکه سرویس در کشور ها با اجازه نهاد رگولاتوری آن کشور ارائه خواهد شد!
و بر همین مبنا فرض را بر این قرار میدهند که رگولاتوری ایران قطعا اجازه نمیدهد (که من هم قبول دارم) و ماسک هم بیخیال میشود و میرود دنبال کارش!
در این مطلب غیر از مباحث مستند مقداری هم تحلیل شخصی در انتها ارائه خواهم کرد.
نکته اول این است که بدانیم
International Telecommunication Union
یا همان آی تی یو از زیر مجموعه های سازمان ملل است.
نکته دوم اینکه در حقوق بین الملل چیزی به نام قانون نداریم و یک سری معاهده بین کشورها در جریان است !
فرقش با قانون را خودتان سرچ کنید و پیدا کنید !
اجالتا عرض میکنم که یکی از شروط اساسی قانون ضمانت اجرایی است که بر معاهده بار نمیشود.

اما در مورد قوانین آی تی یو
، فضای فرکانسی هر کشوری دو بخش اساسی دارد! فضای فرکانسی تِرِستِریال که من برای سهولت آنرا فضای فرکانسی افقی مینامم که کاملا در اختیار دولتهاست و اگر بخواهیم با فقه اسلامی مطابقتش بدهیم جزو انفال است و هیچ کس نمیتواند آنرا به تملک شخصی در بیاورد و در همه دنیا انحصار دولتهای محلی است،
مانند شبکه های بیسیم اچ اف یا شبکه جی اس ام یا همان موبایل و نظایر انها
و فضای فرکانسی ماهواره ای که من برای سهولت آنرا فضای فرکانسی
عمودی مینامم! این فضا نیز به نحوی در مالکیت دولتهاست و بعضا برای استفاده از آن قوانینی وضع میکنند یا اجاره دریافت میکنند!در ایران هم همه اپراتورهای ماهواره ای به ازای هر ترمینال منصوبه عددی به عنوان حق فرکانس میپردازند! کشورها برای اعمال حق مالکیت فرکانس عمودی خود
از طریق آی تی یو در زمان اختصاص فرکانس به ماهواره ها اعمال نظر می‌کنند یا وجهی دریافت می کنند.
هر ماهواره ای که پلان میشود برنامه ای برای سرویسهای خود دارد! چرا که قبل از ساخت در زمان امکانسنجی تجاری میزان پهنای باندی که در محدوده پوشش دهی اش مورد نیاز خواهد بود و برای آن بازار دارد را میسنجد و بر اساس آن بازه فرکانسی را در نظر میگیرد باز کردن / نظر دهید

2021-08-01 06:31:44 مدتی است بحثهای مفصلی درباره ماهواره‌های اسپیس ایکس و سرویس استارلینک درجریان است! بسیاری هم بحثهای زیادی راجع به پارازیت و ردیابی مطرح میکنند که عمدتا نشان از نا آشنایی با مباحث ماهواره ای است.
صرفا جهت اطلاع کسانی که بنده را نمیشناسند عرض میکنم من بیش از ۱۰ سال در یکی از اپراتورهای دارای مجوز ارتباطات ماهواره ای مشغول بوده ام که از این ۱۰ سال بیش از ۷ سال مدیر عامل آن مجموعه بوده ام. در این مطلب چند نکته مهم را در مورد شبکه استار لینک عرض میکنم
شبکه استارلینک بر خلاف ماهواره های فعلی (جئو) از ماهواره های لئو تشکیل شده است! در مدار لئو که از ارتفاع ۱۵۰ کیلومتری شروع میشود ماهواره ها بسته به ارتفاع با سرعتی معادل ۲۰ تا ۲۵ هزار کیلومتر در ساعت در حال چرخش به دور زمین هستند!!
این در حالی است که ماهواره هایی که عموم مردم میشناسند در لایه جئو و در ارتفاع ۳۶ تا ۴۰ هزار کیلومتری از سطح زمین قرار دارند با سرعتی معادل سرعت چرخش وضعی زمین حرکت میکنند و به این ترتیب از دید ناظر زمینی ثابت هستند!
در شبکه استار لینک به دلیل سرعت عبور ماهواره ها از افق دید ناظر زمینی با ایجاد شبکه ای متعدد مشکل سیگنال رسانی را حل کرده اند !! تا اینجای کار که ۴۰ درصد ماهواره های این شبکه پرتاب شده اند هر ناظر زمینی به طور متوسط در هر زمان از سه ماهواره سیگنال دریافت میکند! این عدد در زمان تکمیل شبکه به ده ماهواره خواهد رسید! یعنی شما سیگنال را همزمان از ۱۰ ماهواره متفاوت دریافت میکنید به این ترتیب دو اتفاق مهم خواهد افتاد!
اول اینکه پهنای باند دریافتی به شکل حیرت انگیزی افزایش خواهد یافت
دوم اینکه امکان پارازیت به شکل باورنکردنی از بین خواهد رفت!
در شبکه های ماهواره ای روشی برای یافتن ایستگاه زمینی ارسال کننده وجود دارد که به جئو لوکیت کردن فرستنده معروف است! برای این کار لازم است سه ایستگاه مجزا ی زمینی سیگنال فرستنده را روی ماهواره مشخصی دریافت کنند و سپس توسط ابزار هایی که مالک ماهواره در اختیار میگذارد مثلثی با اضلاع خاصی را به دست بیاورند ! نقطه فرستنده درون این مثلث قرار دارد! هرچه ابزار ها دقیقتر و ماهواره مورد اشاره به روز تر باشد طول اضلاع مثلث کوتاهتر یا به عبارتی رزولوشن بالاتر خواهد بود حالا برگردیم به استارلینک
در این شبکه ظرف کمتر از یک ساعت هر سه ماهواره ارسال کننده سیکنال برای ایستگاه زمینی تغییر کرده اند!! تصور کنید وقتی تعداد ماهواره هایی که در یک زمان واحد به ایستگاه زمینی سیگنال میدهند به ۱۰ تا برسد چه اوضاعی میشود!
پس عملا بحث ردیابی از پایه و به کل منتفی است!
در مورد پارازیت هم چند نکته قابل ذکر است:
اول اینکه سایز آنتن های استارلینک ۷۰ سانتی متری و‌کمتر است! این به این معنی است که زاویه
Beam Width
آنتن بسیار بزرگ است و برای
Jam
کردن سیگنالهای دریافتی آن به توان بسیار بالایی نیاز است که در فرکانس مورد استفاده استارلینک ارسال چنین توانی در آن فرکانس به این معنی است که اولا خود فرستنده‌گان در مبدا احتمالا کباب میشوند! و ثانیا برد کاهش و میزان نویز پذیری فرکانس پارازیت ارسالی به شدت افزایش میابد و عملا بی اثر خواهد بود
بنا بر آنچه گذشت مقابله با استارلینک بر اساس روشهای فعلی عملا غیر ممکن است! تنها نکته منفی هزینه بالای این سرویس برای کاربران ایرانی است!
یک پک تجهیزات حدود ۵۰۰ دلار و هزینه سرویس ۱۰۰ دلار در ماه است! با احتساب نرخ ارز فعلی هر ست حدود ۱۲،۵ میلیون و هزینه سرویس ماهانه حدود ۲،۵ میلیون تومان تمام میشود! اما با توجه به میانگین پهنای باند سرویسهای داخلی اگر یک پک را یک مجتمع ۲۰ واحدی نصب کنند با فرض تقسیم مساوی پهنای باند هزینه ماهانه سرویس برای هر واحد ۱۲۵ هزار تومان برای یک سرویس ۵ مگابیت بر ثانیه نا محدود خواهد بود
که به مراتب از سرویسهای دست و پا شکسته داخلی بهتر است!!
لذا نظر شخصی ام اینست که #طرح_صیانت_فضای_مجازی بیشتر یک طرح برای گسترش بازار استارلینک در ایران است تا طرحی برای سوق دادن فضای سایبری به سمت و سوی مد نظر آقایان!!! باز کردن / نظر دهید