خودت را تماشا کن...
بی قضاوت، فقط تماشا کن
چقدر محتاج تحسین هستی؟
چقدر اشتیاق داری که کسی به تو بگوید
که تو چقدر باهوشی، تو چقدر زیبایی، که تو چقدر حال مرا خوب میکنی، که به سبب وجود تو بود که من معنای زندگی را فهمیدم؟
شنیدن اینها بد نیست، اما تو ببین چقدر محتاج شنیدنشان هستی....
این یک اِشتغال ذهنی پیوسته است،
و چقدر نگران میشوی وقتی کسی چیزی بگوید که خلاف تصور تو باشد.
چقدر آزرده میشوی، چقدر دفاع میکنی،
چقدر بحث میکنی...
چرا این همه ترس؟ چرا این همه اشتیاق برای داشتن نظرِ خوب دیگران؟
زیرا این تنها روش آفرینش یک خودِ دروغین است و خودِ دروغین ارزان است.
از این دام هشیار باش، خودت را اختراع نکن، خودت را کشف کن و کشف کردن،
یک سفر درونی ست...
درود دوست عزیز
صبحت به مهر
@SattarBardiDS
