*به ملازمان سلطان که رساند این دعا را* *که به شُکر پادشاهی ز ن | سید علی آقازاده

*به ملازمان سلطان که رساند این دعا را*
*که به شُکر پادشاهی ز نظر مران گدا را*

*ز رقیب دیوسیرت به خدای خود پناهم*
*مگر آن شهاب ثاقب مددی دهد خدا را*

*مژهٔ سیاهت ار کرد به خون ما اشارت*
*ز فریب او بیندیش و غلط مکن نگارا*

*دل عالمی بسوزی چو عذار برفروزی*
*تو از این چه سود داری که نمی‌کنی مدارا*

*همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی*
*به پیام آشنایان بنوازد آشنا را*

*چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی*
*دل و جان فدای رویت بنما عذار ما را*

*به خدا که جرعه‌ای ده تو به حافظ سحرخیز*
*که دعای صبحگاهی اثری کند شما را*


*سلام