سيدحسين مرعشى با اشاره به 'طرح استفاده بهینه از اشیاء باستانی | سيد حسين مرعشى
سيدحسين مرعشى با اشاره به "طرح استفاده بهینه از اشیاء باستانی و گنج‌ها "عنوان كرد: خیانت به گنج ایرانی
اوایل اردیبهشت‌ماه سال جاری تعدادی از نمایندگان مجلس، طرحی تحت عنوان «طرح استفاده بهینه از اشیاء باستانی و گنج‌ها» را برای طی مراحل قانونی به رییس مجلس شورای اسلامی تقدیم کردند. این طرح به محض ارایه از سوی باستان‌شناسان و فعالان میراث‌فرهنگی مورد نقد فراوان قرار گرفت و برخی عنوان غارت برای آن به کار بردند.
اما واقعیت این است که دست زدن به محوطه های تاریخی بدون حضور باستان‌شناسان خبره خیانت به کشور است. این کار دیگر از غارت گذشته و خیانت محسوب می شود. زیرا اسناد هویتی یک کشور بر باد می‌رود. یک نگاه عامیانه‌ای در سطوح مختلف مدیریتی و تصمیم‌گیری در بخش آثار تاریخی و فرهنگی کشور وجود داشته و دارد و آن نگاه هم این است که در زیرِ خاک‌های ایران طلا، جواهرات و گنج‌هایی وجود دارد.
این‌ها توهمات توام با طمع و حرص است، توهم از این جهت که اساسا ایرانی‌ها در تاریخ گذشته خود مازاد درآمدی نداشتند که آن را به طلا و جواهر یا به تعبیر این طراحان گنج تبدیل کنند، در واقع در ایران اشیایی به نام گنج هیچ وقت کشف نشده است، اما آن چیزی که در ایران کشف می‌شود، اشیایی است که نشانه‌های تمدن است، چه سفال و چه فلز و گاهی اوقات طلا و نقره.
تعجب من از این است که نمایندگان مجلس نباید مثال آدم‌های طماع و حریصی که حفاری‌های غیرمجاز به امید گنج انجام می‌دهند و هیچ وقت هم گنج نصیبشان نشده، فکر کنند.
من به دوستان نماینده عرض می‌کنم که گنج، هنر یک ملت است، گنج توانایی منابع انسانی یک کشور است، گنج مدیریت بهینه منابع در دسترس است و گنج مدیران شایسته‌ای هستند که عمدتا خانه‌نشین شده‌اند، در حقیقت گنج کشور ما در زیرزمین نیست در روی زمین است. بهتر است نمایندگان از این زاویه هم به گنج نگاه کنند.
و اما آن چیزی که در محوطه های تاریخی کشور پیدا می شود، بیش از آن که برای ما ارزش مادی داشته باشد از جهت اسناد هویتی برای ما اهمیت دارد.
برای روشن شدن موضوع مثالی می‌آورم. پروفسور “یوسف مجیدزاده” در تپه کُنارصندل در جیرفت با کشفیات خود توانست اثبات کند که تمدن اَرَت 600 سال قبل از تمدن بین النهرین بوده است، کاری را که من با 290 نماینده مجلس صدبار به تپه کُنارصندل برویم فهمی از این موضوع نخواهیم داشت. اگر هم متوجه این موضوعات باشیم حرف های ما در دنیا سند نمی شود. این کشف علمی میلیون ها برابر ارزشش بیشتر از پیدا کردن یک سفال است.
با صراحت باید بگویم که این لایحه از نظر تاریخی شبیه دوره قاجار است، در آن دوره ایران به خاطر عدم مدیریت حکام، از توسعه علم، دانش و فن آوری که در غرب آن زمان شکل گرفته بود عقب افتاده بود و برای جبران آن عقب ماندگی کارهای نسنجیده مثل فروش امتیاز نفت، چاپ اسکناس، انحصار تنباکو را به فروش رساندند. آن ها با امتیاز فروشی می خواستند عقب ماندگی را جبران کنند.
در حال حاضر هم مجلس دیده که کشور عقب افتاده و فقیر شده و می خواهند گنج بفروشند؟! این دقیقا نگاه تاریخی امتیاز فروشی دوران قاجار است.
