سیدجواد میری مینق

2022-07-27 16:20:01 @seyedjavadmiri باز کردن / نظر دهید

2022-07-27 16:00:36 مدرسه مطالعات هویت باشگاه اندیشه برگزار می‌کند:

نشست
الهیات فردی و الهیات اجتماعی از منظر علامه جعفری؛ امکان‌ها و چالش‌ها

با حضور
دکتر سیدجواد میری

پنجشنبه ۶ مرداد
ساعت ۱۸:۳۰

حضور برای همه آزاد و رایگان است.

درباره‌ی نشست
در این بحث به این موضوع خواهیم پرداخت که بین الهیات اجتماعی و فردی چه تفاوتی وجود دارد. آنگاه به این نکته التفات خواهد شد که در خوانش علامه جعفری که مبتنی بر حیات معقول است، آیا رستگاری امری فردی است یا زمانی رستگاری ممکن خواهد شد که جامعه هم به رهائی و رستگاری برسد و برای رسیدن به چنین وضع و موقعیتی باید نگاهی جامع‌نگر به هستی انسان داشت.
ما در این نشست به این خواهیم پرداخت که نگاه علامه جعفری در این خصوص چیست و چالش و فرصت‌‌های چنین نگاهی چه می‌تواند باشد.

#مطالعات_هویت #علامه_جعفری

@bashgahandishe


@seyedjavadmiri باز کردن / نظر دهید

2022-07-27 10:18:30 گام بعدی پوتین؛ جداسازی مرزهای آبی اوکراین یا جنگ فرسایشی

میری معتقد است پوتین در پی اخراج از حلقه امن اروپا بر آن شورید.

او بر آن است که روسیه امروز انرژی و غلات غرب را در دست دارد و این نقطه قوت اوست.

از سویی دیگر فرسایش و خیال تسخیر همه خاک اوکراین می‌تواند روسیه را به فروپاشی درونی روبرو کند.

میری بر آن است حمله روسیه به اوکراین در عین محکوم بودن از نظر انسانی به نفع ایران بوده است.

اولین نشست از سری جدید گفت‌وگوهایم با سیدجواد میری در خصوص روسیه را گوش می‌دهید.

@FARHANGNEMA‌

@seyedjavadmiri باز کردن / نظر دهید

2022-07-27 01:14:10 حُسن رُخسارين، کيم اؤلدو جان و دل حيران اونا،
وعدهٔ دوُر ِ قمرنى تاپشيرير دوران اوْنا. ‌‎‌
چون سنين حُسنين مثالِ يوسفِ کنعان دير،
يوزينى هر کيم کى گؤرمز يؤخ‌دورور ايمان اوْنا


شاه اسماعیل صفوی (خطائی)


@seyedjavadmiri باز کردن / نظر دهید

2022-07-26 12:22:12 "ابله" داستایوفسکی و نیهیلیسم

آیا داستایوفسکی در کتاب "ابله" با نیهیلیسم و جهان "پسا-متافیزیکال" و تغییر در ارزش‌ها درگیر است؟ آیا زمانیکه او به "ابله" و دگرگونی ارزش‌ها در سال‌های ۱۸۶۰ میلادی (یعنی زمانیکه فردریش نیچه فقط ۱۶ سال داشت و دورکیم فقط دو سال داشت و سال‌ها بعد درباره "آنومی" صحبت کرد) میپرداخت و در سال‌های ۱۸۶۸-۱۸۶۹ کتاب ابله را به چاپ رساند دغدغه او نیهیلیسم بود؟ آیا ردپایی از این درک در آثار او یافت می‌شود؟

نیچه خود می‌گفت (Gide. 1981. 168) داستایوفسکی تنها متفکری بود که به من در باب روان انسان چیزی آموخت.* اما در باب فهم داستایوفسکی از نیهیلیسم و رجحان فکری او بر نیچه و دیگر فیلسوفان معاصر غرب کمتر در ایران سخن گفته شده است ولی آثار او مشحون از دقائق و ظرائف فکری و فلسفی در باب تحولات نیهیلیسمی و تاثیر آن بر اگزیستانس بشر است که کمتر در ایران مورد گفتگو قرار گرفته است.

در فرازی از کتاب "ابله" داستایوفسکی از مفهومی با عنوان "نا‌امیدی اصیل" سخن می‌گوید و می‌نویسد

"... اما شب میآید و سرت را می‌برد ... و ... این کار را خلاف وجدان نمی‌داند. این کار را از فشار نا‌امیدی اصیل خودش می‌کند، از روی انکار یا اثبات چه می‌دانم چه چیز ... تف به این روزگار ... همه چیز در هم ریخته، همه چیز وارونه شده. دختره در خانه و زیر سایه‌ی پدر و مادرش بزرگ شده ولی یکدفعه توی خیابان می‌پرد توی یک درشکه و می‌گوید: مادر جان، من رفتم، خداحافظ! چند روز پیش با فلان ایوانوویچ یا کارلوویچ ازدواج کردم. حالا این به نظر شما خیلی خوبست؟ علامت ترقی است؟ قابل احترام است؟ طبیعی است؟ حقوق زنان اینست؟" (داستایوفسکی، ۲۵۷).

داستایوفسکی در اینجا داستان نمی‌گوید بل به مفهومی اشاره می‌کند که هستی اجتماعی انسان معاصر را دگرگون کرده است و او با مفهوم "همه چیز وارونه شده است" این آشوب آنومیک را ترسیم می‌کند. وارونگی ارزش‌ها پرسش داستایوفسکی است و درک چگونگی این در همریختگی. سه دهه بعد از ابله نیچه در باب این وارونگی‌ها سخن می‌گوید.


سیدجوادمیری


Gide, André. Dostoevsky. Telegraph Books, 1981.


@seyedjavadmiri باز کردن / نظر دهید

2022-07-26 09:34:55 چرا که مسئله اعتیاد و معتادان یک بخش لاینفک فهم ما از علوم انسانی و دانشگاه در کشور است. یعنی دانشگاه به مثابه یک بازویی باید بتواند ورود کند در این حوزه و مشورت بدهد به سیاست‌گذاران و سیاست‌مداران که این پدیده را درک کنند و بدانند که یک پدید بسیار پیچیده‌ای است یعنی نسبت وثیقی دارد با صنعت فراغت، چهارچوب‌های شغل و درآمدزایی و رکود و اقتصاد و مؤلفه‌های گوناگون زندگی اجتماعی در وضعیت معاصر. یعنی این مسئله اعتیاد را صرفاً نباید یک مسئله دم دستی دید.»
*ندانسته‌های ما از مسئله پیچیده اعتیاد
این جامعه شناس در انتها گفت: «اگر به این موضوعات توجه جدی شود شاید ما بتوانیم نه الان بلکه در یک دهه آینده یا در 20 سال آینده شاهد تغییر و تحولات عمیق‌تری نسبت به مسئله اعتیاد باشیم. نکته آخر اینکه ما در فهممان در مسئله اعتیاد و معتادان در کشور یک فقر تئوریک جدی داریم؛ یعنی اساساً هنوز نمی‌دانیم اعتیاد به مثابه یک امر اجتماعی چگونه شکل می‌گیرد، چگونه رشد و بسط پیدا می‌کند و چگونه جامعه و نهادهای گوناگون مانند نهاد خانواده، آموزش و پروش و دانشگاه و سازمان‌های گوناگون کشور را درگیر می‌کند. یعنی یک فردی که معتاد می‌شود فقط انفرادی با مسئله اعتیاد رو به نیست. بدن او با اعتیاد به مثابه فردی رو به رو است اما شخص او به مثابه اینکه عضوی از یک خانواده است یا در سازمان‌ها و نهادی گوناگون به مثابه پدر، کارگر، کارمند و... درگیر است این سازمان‌ها و نهادی جامعه را نیز درگیر می‌کند. یعنی یک مسئله بسیار پیچیده‌ای است اما رویکردهایی که سیاست‌گذاران تا کنون در پیش گرفته‌اند رویکردهای جامعی نبوده است. مادامی که ما به این مسائل توجه جدی نداشته باشیم سیاست‌گذاری‌ها و روش‌ها و رویکردهایی هم که اتخاذ می‌کنیم نمی‌تواند پاسخگوی این مسئله پیچیده باشد. وقتی دریافتیم که اعتیاد، معتاد، مواد مخدر و شبکه‌هایی که این امر پیچیده اجتماعی را شکل می‌دهند، ساده و بسیط نیستند در این صورت شاید امکان این پیدا شود که در باب این مسئله ما بتوانیم به شکل بنیادین بیاندیشیم. این امر را من هنوز در بدنه سیاست‌گذاری کشور نمی‌بینم.»
*تئوری میدان زندگی
امان الله قرائی مقدم جامعه شناس در این باره به آفتاب یزد گفت:« جمع آوری معتادان متجاهر بی تاثیر نیست اما صرفا از لحاظ اجتماعی معلول از بین می رود و به علت پرداخته نمی شود. در تئوری میدان زندگییا فضای حیاتی ، در میدان زندگی اجتماعی نیروهای برانگیزنده به انواع آسیب های اجتماعی از جمله اعتیاد و گرایش به مواد مخدر بر نیروهای بازدارنده از جمله پلیس و زندان برتری دارد و درنتیجه تاثیری نمی گذارد. در جامعه ما نیروهای برانگیزنده به انواع جرائم و آسیب های اجتماعی بر سایر نیروها تسلط دارد و افراد به شدت تحت تاثیر آن ها قرار می گیرند. مواردی مانند در دسترس بودن مواد مخدر، محل زندگی ، سطح اقتصادی، بیکاری و ... باعث می شود که افراد به سمت اعتیاد بروند و چون در جامعه ما این نوع از نیروها مانند بیکاری و فقر زیاد هستند افراد به سمت اعتیاد گرایش پیدا می کنند. علاوه بر این موارد در جامعه ما نهاد خانواده دچار بی سامانی شده و آمار طلاق نیز بالا رفته است و این مورد نیز می تواند بر اعتیاد تاثیرگذار باشد. اینقدر این نیروها در جامعه ما زیاد شده اند که نیروی بازدارنده و فعالیت هایآن اصلا نمی تواند تاثیرگذار باشد و مقابل آسیب های اجتماعی قرار بگیرد. این تئوری برای توضیح جامعه ما بسیار مفید است. نیروی های برانگیزنده به سمت اعتیاد در جامعه ما بسیار گسترده هستند و در نتیجه تعداد معتادان کم نمی شود. باید دولت به این عوامل بپردازند مثلا رفع بیکاری را در دستور کار خود قرار بدهد زیرا بیکاریام الفساد است . وقتی حدود 15 درصد جمعیت فعال ایران بیکار هستند و شکاف طبقاتی بسیار زیاد است طبیعی است که تعداد معتادان نیز بالا برود. باید عوامل برانگیزنده به اعتیاد از بین بروند و این وظیفه دولت و مسئولین ذی ربط است.»


@seyedjavadmiri باز کردن / نظر دهید

2022-07-26 09:34:55 وقتی ما مسئله اعتیاد را از جنبه پزشکی خارج کردیم و تلاش کردیم که یک گفتگوی عمومی در باب این مسئله داشته باشیم که ببینیم اولاً اساساً اعتیاد و مسئله معتادان در تاریخ ایران چگونه بوده و چه ادواری را گذرانده است؟ در دوران پیشامدرن چگونه بوده و در دوران مواجهه با مدرنیته و قرار گرفتن ایران در شاهراه نقل و انتقال مواد مخدر و وصل شدن آن به بازارهای جهانی چه تبعات و پدیده‌هایی را در جامعه ایران رقم زده است؟»
*نقش نهادهای سیاست‌گذاری در مورد امر اجتماعی اعتیاد
میری در ادامه در رابطه با نسبت اعتیاد با سایر نهادهای اجتماعی گفت: «از منظر جامعه شناختی اساساً مفهوم معتاد بودن و اعتیاد وقتی از ذیل مفهوم پزشکی بیرون آمد تبدیل به یک امر اجتماعی می‌شود. حال پرسش این است که آیا اعتیاد نسبتی با شغل دارد؟ آیا اعتیاد نسبتی با شرایط خانوادگی دارد؟ آیا نسبتی با آموزش و زیر ساخت‌های کشور دارد؟ آیا اعتیاد با شاخصه‌های دیگر در زندگی جمعی و اجتماعی ایرانیان ارتباطی دارد؟ اگر چنین رتباطی وجود داشته باشد که به نظر من وجود دارد آن موقع باید ببینیم که مثلاً بالا رفتن طلاق و فروپاشی خانواده‌ها و تعدیل نیروی کار در جامعه چه نسبتی با مسئله اعتیاد دارد و اگر این‌ها نسبتشان دیالکتیک و حتی پلیلکتیک، به معنی چند جانبه و متنوع است یعنی هم تأثیر می‌گذار و هم تأثر می‌پذیرد و دائماً در این چرخه این پدیدارهای اجتماعی شکل می‌گیرند و مسئله‌ای به نام اعتیاد می‌تواند صورت بندی شود. آن موقع پرسش این است که نقش نهادهای سیاست‌گذار در ایجاد سیاست‌های درست در باب مسئله اعتیاد چگونه است و باید چگونه بشود؟ یعنی مثلاً بگوییم در این 45 سال سیاست‌گذاری‌های کلان کشور در باب مواد مخدر و در باب اعتیاد و معتادان چه بوده است؟ آیا اساساً ما فهمی از بازپروری انسان داریم؟ به عنوان مثال این کمپ‌هایی که درست می‌شود برای ترک اعتیاد، آیا نسبتی با دستاوردهای بشری دارد؟ به عنوان مثال از گفتمان روانشناسی، روانپزشکی، روانکاوی، جامعه شناسی، مشاوره و بازپروری انسان توانسته است بهره بگیرد؟ یعنی کمپ‌های بازپروری معتادان در کشور در یک سطح کلان چه نسبتی با گفتمان بازپروری انسانی که دچار نوعی از اعتیاد شده و شخصیتش خرد شده و به نوعی آسیب‌های روحی و جسمی جدی به دلیل اعتیاد دیده است دارد؟ حال که می‌خواهیم وی را بازپروری و احیاء کنیم آیا رویکرد انسان معتاد با این دستاوردهای بشری در حوزه علومی که بر شمردم نسبتی توانسته است برقرار کند؟ به عنوان مثال الان که وزیر کشور اعلام می‌کند این‌ها باید جمع شوند، آیا آمده است در یک سطح کلان به صورت کارشناسانه وارد این حوزه شود یا نه صرفاً می‌خواهد یک بیلان کاری بیرون بدهد و بگوید ما مثلاً این کار را کردیم.»
*لزوم بهره‎گیری از آخرین دستاوردهای علوم بازپروری
وی در ادامه افزود: «باری به هر جهت نمی‌شود باید بنشینند کارشناسان و خبرگان این حوزه اولاً به این بیاندیشند که باید از پارادایم پزشکی شدن اعتیاد عبور کرد و وارد پارادایم غیرپزشکی شد و اعتیاد را به مثابه یک امر اجتماعی دید و بعد این مسئله اجتماعی برای اینکه فرد معتاد بتواند احیاء شود و به درجه بازپروری برسد و بتواند دوباره آسیب‌های خود را پشت سر بگذارد و به عنوان یک انسان دوباره وارد چرخه اجتماعی شود و بتواند کارکرد داشته باشد و خانواده تشکیل دهد یا دوباره به چرخه خانواده‌اش برگردد و شغل داشته باشد و... نیازمند این است که فهم ما و گفتمان ما وصل شود با کارشناسی جهانی و کارشناسی که در حوزه بازپروری در جهان وجود دارد که ذیل علوم مثلاً شناختی، روانشناسی، روانکاوری، روانپزشکی و جامعه شناسی و مشاوره قرار می‌گیرد و از آخرین دستاورهای بشری در حوزه علوم بازپروری و بهزیستی بهره جدی ببرد. اگر این کار را ما نکنیم و به این مسائلی که گفتم بی‌اعتنا باشیم و این مسائل را صرفاً بخواهیم با رویکردهای دم دستی حل کنیم، در این صورت نه تنها تعداد معتادان کم نخواهد شد بلکه تعداد معتادان متجاهر بیشتر هم خواهد شد و مسئله اعتیاد به مثابه یک معضل باقی خواهد ماند. از قضا مسئله اعتیاد با بازار و مقوله اقتصادی نیز یک نسبت بسیار وثیقی دارد. به این معنی که مادامی که رویکردهای ما رویکردهای دم دستی باشد مافیای مواد مخدر یک بازار بسیار مطمئنی در جامعه ایران خواهند داشت و دائماً قربانی خواهند گرفت و دائماً کارتل‌های مواد مخدر چه در ایران و چه متصل به شبکه‌های جهانی مواد مخدر، رشد خواهند کرد و اتفاقاً به این دامن می‌زنند که رویکردهای سیاست‌گذاران ما رویکردهای دم دستی باشد. به نظر من متولیان امور کشور مخصوصاً کسانی که با مسئله مواد مخدر، اعتیاد و معتادان رو به رو هستند و مواجهه دارند و در خط مقدم این رویارویی هستند به شدت باید نسبت به این امر حساسیت داشته باشند و بدان بپردازند. باز کردن / نظر دهید

2022-07-26 09:34:55 وزیر کشور خواست به فوریت معتادان متجاهر از سطح شهرها جمع آوری شوند
راهکارهای دم دستی !
آفتاب یزد _ یگانه شوق الشعراء:روز گذشته وزیر کشور از استانداران سراسر کشور خواست به فوریت و با برنامه‌ریزی جامع و عملیاتی، هرچه سریع‌تر به جمع‌آوری معتادان متجاهر از سطح شهرها اقدام کنند .وی افزود:«در شرایط کنونییکی از چالش‌های مهم مدیریت شهری مساله معتادان متجاهر است که اثر نامطلوب بر چهره عمومی شهر دارد. باید با تمام ظرفیت‌های ملی و استانی مساله حضور معتادان متجاهر در سطح شهر مدیریت شود و در این خصوص استانداران باید ورود جدی داشته باشند. واقعیت این است که معتادان متجاهر امنیت عمومی شهرها را به خطر می‌اندازند و برای همین لازم است با رویکرد جهادی این مساله هر چه سریع‌تر برطرف شود.» هر چند وقت یکبار این نوع از اخبار منتشر می شوند که مسئولین در خصوص جمع آوری معتادان متجاهر هشدار و یا وعده داده اند و مردم نیز به شنیدن این نوع از خبرها عادت کرده اند. اما به نظر می رسد راه حل برخورد با این معضل صرفاً جمع آوری معتادان نیست زیرا تا به امروز این راهکار به نتیجه مورد نظر منتهی نشده است. لذا مسئولین نیز باید به جای صرف اتکا به جمع آوری معتادان متجاهر به دنبال راه حل هایی برای برخورد با ریشه این مسئله باشند و به صورت عمیق با این معضل مقابله کنند. همانظور که می دانیم حجم بالای معتادان در هر جامعه ای می تواند امنیت جامعه و مردم را به شدت در معرض خطر قرار دهد و همچنین جلوی رشد و پیشرفت کشور را نیز بگیرد. امید است مسئولین مربوطه به دنبال راهکارهایی باشند که افراد به سمت اعتیاد نروند و معتاد نشوند زیرا علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد.
*اعتیاد یک مسئله اجتماعی و چندعاملی
سیدجواد میری جامعه شناس و عضو پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی در مصاحبه با آفتاب یزد اینطور توضیح داد که: «سوال شما این است که آیا صرف جمع‌آوری معتادان متجاهر مفید است و راهکار ما برای مواجهه با این مسئله چیست؟ ببینید نکته‌ای که من فکر می‌کنم سوای اینکه آیا باید معتادان را مثلاً جمع کرد و یا کاری نداشت و در بین جامعه باشند، با معتادان متجاهر چه کنیم، با مردان معتاد چه کار کنیم و با زنان معتاد چطور و این قبیل مسائل، پیش از ورود به این مباحث باید این پرسش را مطرح کنیم که آیا وقت آن نرسیده است که نوع نگاه ما به اعتیاد و معتاد تغییر کند؟ زیرا مادامی که نوع نگاه ما از جنس همین نگاه‌های بگیر و ببندی است و به عنوان مثال یکدفعه یک مصوبه از یک ستادی صادر می‌شود و نیروهای ضربتی می‌ریزند که آقا معتادان را باید جمع کنیم یا بفرستیم به کمپ‌های اجباری. این نوع نگاه‌ها در سیاست‌گذاری‌های کلان در کشور تأثیرات بسیار منفی و سلبی ایجاد کرده است. یکی از دلایل این طرز نگاه این است که فهم ما از مسئله اعتیاد و مواد مخدر و معتاد یک فهم نادرستی است. در ادامه خواهم گفت که فهم نادرست به چه معنی است. ما فکر می‌کنیم که اعتیاد یک مسئله فردی و روانشناختی است و این معتاد است که باید مجازات شود و مسئله را یک مؤلفه‌ای یا تک عاملی می‌بینیم. در حالیکه اعتیاد و مسئله معتادان اولاً یک مسئله اجتماعی است و دوماً یک مسئله چند عاملی است؛ به این معنی که عوامل گوناگونی دست در دست هم می‌دهند و فرد و جامعه را به سمت اعتیاد می‌کشند.»
*اعتیاد در جامعه ما جنبه پزشکی ندارد
این جامعه شناس در ادامه بیان داشت: «ما برای اینکه بتوانیم این مسئله و معضل را در جامعه خودمان حل کنیم اول باید یک فضایی ایجاد شود که این مسئله اعتیاد را صرفاً از بعد پزشکی نبینیم. وقتی مثلاً یک نفر دچار اعتیاد باشد شما می‌توانید بگویید این یک مسئله فردی است و نوع مواجهه با آن هم به عنوان مثال روش پزشکی است و دلایل آن هم صرفاً دلایل روانشاختی است. یعنی یک اشکالی در ذهن و نفس این فرد وجود دارد و باید معالجه شود. در حالیکهما‌ بنابر آمارهای رسمی بین 4 تا 5 میلیون و بعضاً بنابر آمارهای غیررسمی تا حدود 15 میلیون معتاد در کشور داریم. حال، معتاد بودن هم درجه بندی دارد. به عنوان مثال یک عده‌ای از مواد صنعتی استفاده می‌کنند، عده‌ای دیگر از مواد سنتی و عده‌ای به عنوان مثال اعتیاد به تریاک دارند ولی چون طبقه آن‌ها طبقه بالایی است، اعتیاد آن‌ها منجر به تجاهر نمی‌شود. یعنی ما آن‌ها را ذیل طبقه معتادان متجاهر قرار نمی‌دهیم چون طبقه بالایی دارند و تغذیه مناسبی دارند و به عنوان مثال از تریاک بسیار مرغوب و ذی‌قیمتی هم اعتیاد خود را برطرف می‌کنند و شما هیچ وقت آن‌ها را در سطح جامعه نمی‌بینید. در حالیکه در یک نمای کلی این‌ها هم ذیل مفهوم معتاد قرار می‌گیرند. گذشته از این ما در ایران افرادی را معتاد می‌دانیم که صرفاً مواد مصرف می‌کنند در حالیکه ما معتادانی داریم که به عنوان مثال اعتیاد به الکل دارند. باز کردن / نظر دهید