علامه شمس الدین جزری شافعی مینویسد: «عن عبادة بن الصامت رضی ا | اوفاق و طلاسم سید کهیال☆آآآم#ااااهـ@
علامه شمس الدین جزری شافعی مینویسد: «عن عبادة بن الصامت رضی الله عنه قال: كنّا نَبُور أولادنا بحُبّ علیّ بن أبی طالب رضی الله عنه، فاذا رأینا أحدهم لا یحب علی بن أبی طالب، علمنا أنه لیس منا، وأنه لغیر رشده؛ عبادة بن صامت میگوید: ما فرزندان خود را با دوستى علی بن ابی طالب علیه السلام مىآزمودیم، و اگر یكى از آنان على بن ابى طالب را دوست نمىداشت، پى مىبردیم كه غیر مشروع است.» و در ادامه این روایت را نقل میكند: «وروینا ذلك ایضا، من أبی سعید الخدری رضی الله عنه، ولفظه: كنا معشر الأنصار نبور أولادنا بحبهم علیاً رضی الله عنه، فإذا ولد فینا مولود فلم یحبه عرفنا أنه لیس منا. (قوله: نبور، بالنون والباء الموحدة وبالراء ای نختبر ونمتحن.) [۲] ما گروه انصار فرزندان مان را با محبت و دوستی علی(علیه السلام) آزمایش می كردیم، اگر فرزندی بدنیا می آمد و علی را دوست نداشت می فهمیدیم كه از ما نیست.» شمس الدین جزری از بزرگان اهل سنت است كه در مقدمه كتابش روایتهای نقل شده در این كتاب را مسند و متواتر میداند.