به قول گلدمن که از آنارشیست‌های بنام بود «اگر رأی دادن چیزی را | سید حامد حجت
به قول گلدمن که از آنارشیست‌های بنام بود «اگر رأی دادن چیزی را عوض می‌کرد ممنوعش می‌کردند». حکومت، همین شر نالازم که از بد حادثه ما گیر بدترین نوع آن افتادیم چرخه‌ای از قدرت ساخته که در آن رأی دادن یا ندادن ما برایش علی‌السویه است. رأی ما اگر قرار بود چیزی را عوض کند حتما مانع آن می‌شدند، برای همین دعوت به مشارکت می‌کنند چون رأی ما فقط حکم تاییدی دارد که به همان مسیری که می‌رفتند بروند. ما عقب خاوری نشستیم که فرمانش دست کس دیگری است و مسیرش مسیر منافع خودشان. مسیری که ما هرجایی از آن پیاده شویم یا بهتر بگویم، پیاده‌‌مان کنند جز نکبت حاصلی ندارد. اسم این خاور را بگذارید خاور جمهوری یا خاور مشروطه،خاور دیکتاتوری یا خاور دموکراسی، باز ما همان مردمی هستیم که پشت آن نشسته و تنها می‌توانیم مسیر رفته را ببینیم و نهایتا مسیر پیش رو را!
حکومت این شر نالازم از ما می‌خواهد بیاییم و بگوییم قیمه را با غین می‌نویسند یا با قاف همین! اما واقعیت این است که قیمه با گوشت و لپه است همان که خودشان می‌خورند و لفظش را از ما می‌خواهند.
حکومت این شر نالازم، انتخابات را فقط یکبار می‌خواهد و آن هم نخستین انتخابات است که در آن پیروز می‌شود. نخستین پیروزی به منزله مشیتی الهی قلمداد می‌شود که به هر قیمتی ابدی می‌ماند!
در قاهره سنتی وجود دارد که براساس آن ارتفاع بلندترین کلیساها نباید از کوتاه‌ترین مناره‌های مساجد بیشتر باشد. همین وضعیت برای ما مردم نیز جاری است! قرار نیست افکار عمومی از افکار خصوصی بلندتر پرواز کنند حتی اگر توان آن را داشته باشند!
آنها که ساده‌لوحانه یا جاهلانه گمان می‌کنند صندوق رأی داوری می‌کند نمی‌دانند ضلع سوم مثلثی را تشکیل می‌دهند که هندسه زندگی خیلی‌ها را بهم می‌زند. حکومت چه ظالم باشد و چه کافر، جاهل نیست! چون عهده‌دار این نقش همین ضلع سوم هستند. ما حق انتخاب هرچیزی را نداشته باشیم حق انتخاب این را داریم که عاقل باشیم یا جاهل و باید قبول کرد که جاهل بودن از ظالم و کافر بودن بدتر است! من اگر زمانی بخشیدم اراده کردم که ببخشم اما فراموش نکردم چون فراموش کردن امری ارادی نیست ولی امروز نه می‌بخشم و نه فراموش می‌کنم.
@seyyedhamedhojjat110
