#آموزههای_فردی یک تناقض عجیب: وقت‌های بیکاری و برنامه‌ریزی نش | دور هم بگیم و خوش بگذرونیم...
#آموزههای_فردی
یک تناقض عجیب: وقت‌های بیکاری و برنامه‌ریزی نشده، برای خلاقیت و بهره‌وری شما لازم هستند، عذاب وجدان برایشان نداشته باشید!
وقتی انبوهی کار و پروژه یا درس بر سرمان ریخته باشد، اینکه زمان‌هایی از شبانه‌روز را تلف کنیم، عذاب وجدان و حس بیهودگی و بی‌ارادگی خاصی را در ما القا می‌کند. پس دفترچه‌مان را برمی‌داریم یا از اپلیکیشن‌های to do list استفاده می‌کنیم تا هر چقدر که بتوانیم وقت کمتری تلف شود. گاهی حتی از وقت ورزش و خواب و تماشای فیلم و مطالعه آزاد خودمان هم می‌زنیم.
هم علم و هم تاریخ روی این موضوع صحه می‌گذارند که انجام درست امور روزمره برای موفقیت ضروری است. جای تعجب نیست که اینترنت پر از مقاله‌های تحسین‌برانگیز درباره کارهای روزمره صبح افراد مشهور و فهرستی از عادت‌های پیشنهادی برای افزودن آن‌ها به برنامه‌های روزانه شما است؛ از تمرین‌های ورزشی گرفته تا عادت‌های قدردانی و سپاس‌گذاری، طبیعت‌گردی و روزنامه‌نگاری!
تحقیقات نشان می‌دهد همه این فعالیت‌ها برای شما مفید است اما علم به همان اندازه دیدگاه روشنی دارد که شما به «non-time» هم نیاز دارید. اگر شما وقت روزانه خود را تماما با عادت‌های خوب پر کنید، احتمالا برای non-time وقت کافی نخواهید داشت.
معنی non-time چیست؟
«استیون کوتلر»؛ نویسنده کتاب «The Art of the Impossible» یک تعریف ساده از non-time ارائه داده است: «زمانی که در تنهایی و سکوت، فارغ از هیاهو و سروصدای جهان بیرون هستید.» او می‌گوید برایش non-time زمانی بین ۴ صبح (زمانی که جلسه نوشتن در صبح زود را شروع می‌کند) تا ۷:۳۰ صبح (وقتی که کل جهان بیدار می‌شود) است. کوتلر می‌گوید در این بازه زمانی، کل زمین در شب و سیاهی فرورفته است و این زمان متعلق به هیچ‌کس جز خودش نیست. در چنین زمانی، می‌تواند کاملا روی یک امر شخصی متمرکز شود.
دانشمندان علوم اعصاب هم توجه ویژه‌ای به Non-time دارند و پیشنهاد می‌کنند هر فردی در کارهای روزانه خود یک بازه زمانی ساکت و کاملا منقطع شده از دنیای بیرون را داشته باشند؛ چون تاثیر زیادی روی تمرکز، خلاقیت و آگاهی شما دارد.
در واقع Non-time به ما کمک می‌کند تصاویر بزرگ‌تری از مسایل مختلف، چالش‌ها و راه‌حل‌ها ببینیم و به اندازه کافی آرام باشیم که روی مفاهیم مدرن فکر کنیم. شلوغی و دوندگی‌های روزمره زندگی‌های امروزی ما می‌تواند مانع از رسیدن به این چشم‌اندازها شود؛ حتی اگر کلاس یوگا و آرامش‌بخشی یا خودآگاهی بروید.
استیو جابز و آلبرت انیشتن هم Non-time داشتند
آلبرت انیشتن در تمام عمر خود زمان‌های Non-time داشت و در آن‌ها به دنبال بزرگ‌ترین مفاهیم زندگی می‌رفت. در این زمان‌ها مشغول هیچ کاری نبود و انگار در افکار خود مانند یک ملوان غوطه‌ور بود یا همانند یک خلبان پرواز می‌کرد و کارهای سرگرم‌کننده‌ای می‌کرد.
استیو جابز هم یک خبره در این زمینه بود. او زمان‌هایی برای خودش داشت که معمولا در آن‌ها به کشف راه‌حل‌های مسایل می‌رسید و رشته‌های مختلف را روی میز قرار می‌داد و پتانسیل‌های آن‌ها را بیرون می‌کشید.
زمان Non-time برای هر فردی می‌تواند متفاوت باشد و نباید حتما صبح زود یا آخر شب و در بستر رخت‌خواب باشد. همه ما در طول روز کارهای بسیار مهمی برای انجام داریم و تصور می‌کنیم بهتر است آن‌ها را انجام دهیم تا اینکه گوشی و اینترنت و تلفن و همه وسایل ارتباطی را بسته و درب را روی هر فردی ببندیم و فقط با خودمان خلوت کنیم. اما اگر می‌خواهیم به خلاقانه‌ترین و مبتکرانه‌ترین نسخه خودمان برسیم، مهم است که در برنامه روزانه خود یک Non-time داشته باشیم. منبع: inc
