بیا و در قفس مرا به حالِ خود رها مکن
بیا و یک نفس مرا به حالِ خود رها مکن
دلم درونِ سینه ام اسیرِ عشقِ رویِ توست
بیا درین قفس مرا به حالِ خود رها مکن
بدونِ تو چگونه از حصارِ خود رها شوم
عزیز من! بِرَس مرا به حالِ خود رها مکن
به پیشِ هیچ کس مرو، فقط کنارِ من بمان
و پیشِ هیچ کس مرا به حالِ خود رها مکن
تو باغبانِ عشقی و منم گُلی به دستِ تو
میانِ خار و خس مرا به حالِ خود رها مکن
شکسته شیشه یِ دلم ، ز دستِ رفته حاصلم
دلم شکسته پس مرا به حالِ خود رها مکن
دوباره چون جوانی ام هوایِ یار کرده ام
بیا درین هوس مرا به حالِ خود رها مکن
شاعر: مهدی شریفی شادفر(آئینه)
کرمانشاه - 26 آذر - 1400
لطفا برای دوستانتان ارسال کنید.
