تقدیم به همه ی مادران عزیزتر از جان پای مادر را ببوس گر گِدا | شعر_های_مهدی_شریفی_شادفر(آئینه)

تقدیم به همه ی مادران عزیزتر از جان

پای مادر را ببوس

گر گِدا یا پادشاهی ، پای مادر را ببوس
گر تو سردارِ سپاهی، پای مادر را ببوس

گر وزیری یا امیری یا مدیری یا وکیل
هر که هستی گاه گاهی، پای مادر را ببوس

کفشهایش را به روی چشم های خود بمال
گر شفای دیده خواهی، پای مادر را ببوس

گر به رویش جمله ای نازکتر از گُل گفته ای
سخت اندر اشتباهی، پای مادر را ببوس

جز رضای مادرت راهی دگر هرگز مَجو
نیست دیگر هیچ راهی، پای مادر را ببوس

در تمامِِ عالمِ هستی نیابی هیچ گاه
بهتراز این تکیه گاهی، پای مادر را ببوس

سرفرود آور که اینجا آستانِ بندگیست
کوه هم باشی چو کاهی ، پای مادر را ببوس

در زمین یا آسمانی دستِ مادر را بگیر
آفتابی یا که ماهی، پای مادر را ببوس

گر عزیزِ مصر باشی سالها در اوجِ حُسن
یا که چون یوسف به چاهی ، پای مادر را ببوس

حاتمِ طایی اگر هستی تو در بخشندگی
یا فقیران را پناهی ، پای مادر را ببوس

دست بردار و دعا کن ، گر نمانده مثل من...
دربساطت هیچ آهی ، پای مادر را ببوس

گفت پیغمبر که جَنّت زیرِ پای مادر است
گر بهشتِ خُلد خواهی، پای مادر را ببوس

شاعر: مهدی شریفی شادفر(آئینه)
.