سندرم آﻟﻜﺴﻴﺎ ژوزف دژرین (۱۸۹۲) یک سندرم استثنایی را توصیف کرد | کتابخوانی📚
سندرم آﻟﻜﺴﻴﺎ
ژوزف دژرین (۱۸۹۲) یک سندرم استثنایی را توصیف کرد که در حال حاضر «آلکسی خالص» نامیده می‌شود. در این سندرم بیمار می‌تواند بنویسد اما توانایی خواندن را از دست می‌دهد و اگر برخی از نوشته‌های بیمار را به خودش نشان دهند نمی‌تواند آن‌ها را بخواند! اگرچه بیماران مبتلا به سندرم آلکسیای خالص توانایی خواندن را ندارند، اما می‌توانند کلماتی را که در زمان نوشتن‌شان با صدای بلند برای آن‌ها خوانده شده‌اند تشخیص دهند؛ بنابراین آن‌ها در خاطرات خود از املای کلمات دچار مشکل نیستند. در واقع این سندرم یک اختلال ادراکی مشابه ناشنوایی خالص است، اما با این تفاوت که بیمار در ورودی بصری مشکل دارد و نه در ورودی شنوایی. سندرم آلکسیا ناشی از ضایعاتی است که مانع از رسیدن اطلاعات بصری به قشر بینایی ارتباطی نیم‌کره چپ می‌شوند. (مولکو و همکاران، ۲۰۰۲)
