بهشتی و عاشورا
۸- قیام برای احیاء اصل عقیده و جهاد
انما الحیاة عقیدة و جهاد. پیغمبر اکرم این اصل را آورد؛ مردان و زنان، جوان‌ها و پیرهایی نمونه تربیت کرد. بعد مردم پلید و دنیاطلب، به عنوان خلافت و جانشینی پیغمبر، زمام امور امت اسلام را در دست گرفتند و با تمام قوا، با زور، فشار، تبلیغ، تضعیف، تحریف و با وسایل هوس‌انگیز و هر چه از دست‌شان بر آمد، در تحریف این اصل عالی حیات انسانی کوشیدند. سمبل برجسته‌ی این کار، معاویه است.
باید حامیان اسلام به‌پا خیزند و این دشمنان تقوا و فضیلت را سرکوب کنند و چه کسی بهتر از خاندان على وجود دارد؟ علی (ع) به‌پا خاست؛ بعد از او حسن (ع) به‌پا خاست و بعد از او حسین (ع)، تا اصل عقیده و جهاد در راه خداپرستی را زنده کند.
زنده کردن این اصل دیگر با سخن گفتن و نوشتن میسر نبود. اباعبدالله تشخیص داد باید صحنه‌ای به‌وجود آید که در تاریخ بشریت و مجاهدات انسانی همواره جاودان بماند؛ درسی که همیشه زنده باشد. واقعاً هم درس حسینی همیشه زنده ماند. پس قیام اباعبدالله، برای به‌وجود آوردن کلاس و مكتب مجاهدت در راه عقیده برای همیشه است.
مبارزه پیروز، ۵۵.
