آن روزها نام و نان بهایی نداشت و آنچه میدان دار بود ، قیام بود | مرکز فرهنگی شهید جدیری کهنموئی
آن روزها نام و نان بهایی نداشت و آنچه میدان دار بود ، قیام بود و عروج .
آن روزها ماندن بی معنا بود و مردن در بستر ، ننگی بزرگ .
آن روزها شهادت ، شاهراهی به وسعت افق داشت .
آن روزها فاصله خاک تا افلاک و کویر تا بهشت ، یک میدان مین بود .
خاکریزها ، بوی بهشتِ مردانی را گرفته بود که سر به سر ، تن به مرگ می سپردند تا مبادا وجبی از کیان دین و وطن، به دست کفتاران حریص و متجاوز بیفتد؛ چرا که دفاع مقدس، رساترین واژه در قاموس ایستادگی این ملت قهرمان است.
مردان این دیار در پی تجاوز کفتار صفتان ننگ و نفرین ، در هفت شهر عشق ، هشت بهار ، آزادگی را پیمودند و حماسه آفریدند.
