ویژگی های یک شهردار کارآمد سازمان اسكان بشر وابسته به سازمان | شهرداریچیان، خانه شهرداران
ویژگی های یک شهردار کارآمد
سازمان اسكان بشر وابسته به سازمان ملل متحد از سال ١٩٩٥ آموزش‌هایی برای رهبران شهری ارایه می‌كند در یكی از گزارش‌های اصلی این آموزش‌ها چند قابلیت كلیدی به عنوان ویژگی‌های رهبران شهری به ویژه شهردار بیان شده است.
برقراری ارتباط: یك رهبر شهری به ویژه شهردار باید تكنیك‌ها و مهارت‌های لازم برای ارتباط نوشتاری و شفاهی را بداند كه با مردم و مدیران حوزه خود چگونه سخن بگوید یا اینكه در رسانه‌ها از چه زبانی استفاده كند. مهارت‌های لازم برای ارتباط از طریق اینترنت و رسانه‌ها را متناسب با مسوولیتش به عنوان رهبر شهری بیاموزد.
تسهیل‌گری: یك مدیر شهری باید این توانایی را داشته باشد كه تضادهای بین فرد و بین گروهی را به طور مناسبی حل كند. جلسات گوناگون را با نوعی توانایی خاص برای هماهنگ كردن و ایجاد ارتباط و زبان مشترك برای اعضای جلسه متناسب با برنامه‌های شهری به دست آورد. او باید از فرآیندهای گروهی مطلع باشد و بتواند عدم توافق‌ها را از طریق اجماع‌سازی و میانجی‌گری به دست آورد.
استفاده از قدرت: یك شهردار باید بداند كه شیوه استفاده از منابع موقعیتی و شخصی خودش را چگونه برای انجام بهتر امور بچیند. او باید مراقب باشد كه هرخطایی كه در استفاده یا سوءاستفاده از قدرت انجام دهد مشكلات جبران‌ناپذیری برای اداره شهر به وجود می‌آورد. از این رو باید مراقب باشد كه شخصیت او برای شهر و مدیرانش شخصیتی آزار‌دهنده تندخو و به دور از دانسته‌های یك مقام سیاسی نباشد. وظیفه رهبر شهری است كه بداند با قدرت چگونه عمل كند.
تصمیم‌گیری: منظور از مهارت تصمیم‌گیری عبارت است از اینكه رهبر شهری بداند درباره شیوه عملكردها و اتخاذ راهبردها و برنامه‌ها چه گزینه‌هایی را در اختیار دارد. مدیر و رهبر شهری كه نمی‌داند برای مثال اگر لحن سخنانش بالا یا پایین باشد یا نمی‌داند كه حتی شیوه لباس پوشیدن او بخشی از تصمیماتش به حساب می‌آید یااینكه به عنوان مدیر یا رهبر شهری كجا باید سكوت كند و در چه جایی باید با متانت سخن بگوید، در واقع معنای اقدام كردن در موقعیت را نمی‌شناسد.
سیاستگذاری: یك مدیر و رهبر شهری باید درك روشنی از نیازها و ضرورت‌های شهر داشته باشد و بداند كه خط مشی‌ها و سیاست‌هایی كه اتخاذ می‌كند به كدام یك از اولویت‌ها و نیازهای شهروندان در عرصه اجتماع پاسخ می‌دهد. یك مدیر و رهبر شهری باید بداند كه اهداف بلندمدت، میان مدت و كوتاه‌مدت چیستند. سیاستگذاری مستلزم فهم عمیق و دقیقی از معنای شهر، تاریخ معاصر، نیازهای شهروندان، وضعیت جهانی، منابع، محدودیت‌ها و بسیاری از نكات ریز و درشت دیگر است.
توانمندسازی: مدیر و رهبر شهری باید به طور پیوسته برای تربیت و توانمندسازی نیروها، كارشناسان و كاركنان حوزه خود اقدام و برنامه‌ریزی كند. او باید بداند كه راه درست مدیریت شهری این است كه از افرادی كه شایستگی دارند و از دانش لازم برای مدیریت شهری برخوردارند استفاده كند و برای آموزش و تربیت آنها سرمایه‌گذاری شود.
قابلیت مذاكره: مدیر و رهبر شهری باید توانایی تعامل بین گروه‌ها و اصناف و ذی نفعان در جامعه شهری را داشته باشد. او باید بتواند از طریق اقدام اجمالی مشترك شهر را مدیریت كند. قابلیت مذاكره به معنای مجموعه‌ای از توانش‌های عاطفی، شناختی، رفتاری و ارتباطی است كه مدیر و رهبر شهری به آنها مجهز است و می‌تواند نیروها و مقامات محلی و گروه‌های ذی نفع را برای پیشبرد توسعه شهری یكپارچه، متحد سازد./کانال مجمع کارکنان شهرداریهای کشور
