کنشگریِ مدنی تحت #توتالیتر 1/7 افسانه عظیم زاده به قید وثیقه، | شهروندیار
کنشگریِ مدنی تحت #توتالیتر
1/7 افسانه عظیم زاده به قید وثیقه، «فعلا» آزاد شد؛ دو نکتۀ مهم: نخست، خبر هر آزادی، مسرت بخش است اما آزادیِ مشروط به قرار وثیقه، به هیچ وجه آزادی نیست! باجگیری برای ارعاب فرد از ادامۀ «کنش» است و دوم، مسالۀ کنش مدنی در ج.ا:./
2/7 فعالیتِ (کنش) مدنی، در مورد افسانه که کنشگرِ حمایت از کودکان کار است، در جمهوری اسلامی، امری سیاسیست چرا که سیستم هایِ #توتالیتر، با ذات تک قطبی، هر نوع کنشگریِ اجتماعی و مدنی را «نا خودآگاه» به فعالیتی سیاسی تبدیل کرده و آنرا ضد نظام تلقی میکنند:
3/7 این پروسه چگونه اتفاق میفتد که آنرا «نا خودآگاه» ارزیابی میکنیم؟ سیستم هایِ دیکتاتوری، مستبد و #توتالیتر، عملا، فرد را از «کنش» که از نگاهِ هانا آرنت، سطحِ ارتقاع یافتۀ نخست: «کارگری» و دوم: «کار» است، به درجه ای از مسالۀ آزادی زیستن میبرد.../
4/7 در این تعریف، آرنت، عملا، کنشِ مدنی و سیاست که «مجموعۀ ساختار ها و مدیریتِ مدرنیته برای حصول به تحققِ حقوق بشری است» را با هم گره میزند؛ در واقع، حکومتِ #توتالیتر، بدون اینکه خود بداند، سر جنگ با هر گونه کنشگریِ مدنی دارد چرا که کاملا حس میکند.../
5/7 که هر گونه کنشگری مدنی: جامعه، دردهایش از معیشت تا عدمِ احقاق حقوق را نمایان میکند؛ در واقع، کنشگرِ حامیِ کودک کار، نوعی نه گفتن به برده داریِ کودکان و نه گفتن به انحصار ثروت و نه گفتن به نا کارآمدیِ مقننه و مجریه و قضاییه است.../
6/7 حمایت از کودک کار، یعنی، کنشی که جایگاهی انسانی، هم به حامی و هم، به حمایت شده میدهد و این «ناخودآگاه» در مغایرت با حقِ زیستن در زیر سیطرۀ #توتالیتر است؛ اینجاست که آن وثیقۀ کذایی که تمامِ دارایی هایِ زندانیست، باجگیری برای ارعاب زندانیست؛
7/7 خوشحالم که افسانۀ عزیز، آزاد شده و به آغوش عزیزانش بازمیگردد اما آزادیِ واقعی در «نه» بطلان به #توتالیترِ جمهوری اسلامی است؛ تا آنروز که همراه با #خیزش_سراسری خواهد بود؛ از همۀ زندانیان سیاسی دفاع میکنیم که صدایِ حق مداریِ ایران آزاد هستند؛
