پرسش تاریک
ما روی یک شاخه متولد شدیم
و پرندگان بسیاری صدایِ رقیق شادمانی ما را شنیدهاند.
و چه ابرها چه بادهای لطیفی
که از فردایِ روشن ما باخبر بودند.
وقتی باران مشتاقِ مختصات دشت میشد
وقتی باد برای گندمزارها صحبت میکرد،
کلمهی مشترک روزنهی برگها
نام کوچک ما بود
ما روی یک شاخه متولد شدیم،
و شکوفهها حتی رنگ عاشقانههایمان را
به آفتاب صبح گفتهاند.
چرا جهان دوباره سراغ همان درخت نمیرود؟
چرا سراغ اقرارِ شاخهها نمیرود؟
رنگ عاشقانههای ما هنوز خاکستری تیره است!
محمدصالح هاشمیان
فصل نارنجی
#سرویس_هنر_ادبیات
@shariat_nameh