گزارش سفر؛ گشتی در تاریخ و طبیعت گیسور ( قسمت اول) غلام | شریعت نامه
گزارش سفر؛
گشتی در تاریخ و طبیعت گیسور ( قسمت اول)
غلامحسین گیاهی
به منظور دیدن از بناهای تاریخی روستای گیسورِ گناباد، با هماهنگی دوست فرهیخته حسن صادقی یونسی و به اتفاق دوستانِ جان؛ علی اکبر مقدم (شاعر و پیشکسوت فرهنگی) و محمود حکیمی (استاد برجستهٔ نقاشی و گرافیک) در آخرین روزهای فروردین و ماه مبارک رمضان سفر یک روزهای را آغاز کردیم.
ساعت ۱۲ روز سه‌شنبه ۲۹ فروردین ماه ۱۴۰۲ مطابق با ۲۷ رمضان ۱۴۴۴ هجری قمری از فریمان به سمت گیسور حرکت کردیم. برای رسیدن به مقصد، مسیر میانبُری انتخاب کردیم که از تربت‌حیدریه و شهر جنگل گذشتیم و سپس وارد روستاهای بخش مرکزی گناباد شدیم. پس از ۳ ساعت حرکت بی‌وقفه به روستای گیسور رسیدیم. در ابتدای روستا تابلوی تبلیغاتی بزرگی با عنوانِ «پارک‌باغِ بیک‌ها» نظرمان را جلب کرد.
اصلاً فکر نمی‌کردم که این پارک‌باغِ بزرگ در این روستا واقع شده باشد که ناگهان چند متر جلوتر، سمت چپ جاده، سازه‌ای جدید اما به سبک قلعه‌های قدیمی (برج و بارو و دیوار) پدیدار گشت. ما هم همانجا توقف کردیم. صادقی سرپرست گروه گفت: «قرار ملاقات با دوستان همین جاست». از ماشین که پیاده شدیم مردِ میانسالی که به نظر می رسید منتظر ورود ماست جلو آمد و پس از احوال‌پرسی و خیر مقدم ما را به داخل دعوت کرد. وارد پارک شدیم محوطه‌ای وسیع دارای گل‌ها و درختان فراوانی که معلوم بود تازه کاشته شده‌اند و همچنین ساختمان‌های تازه‌سازی با عناوینِ رستوران، سوئیت‌های اقامتی، فرهنگسرا و ... وجود داشت که دور از انتظار بود در روستایی چنین دور افتاده با جمعیتی نه چندان زیاد (حدود ۵۰۰ خانوار) چنین پارکی با امکانات و تجهیزات کامل وجود داشته باشد.
پس از دقایقی قدم زدن در فضای مصفای پارک، «محمد شهرستانی» از اهالی روستا و از افرادی که قبلاً برای همراهی هماهنگ شده بود به جمع ما پیوست و برای استراحتی کوتاه ما را به فرهنگسرای پارک هدایت کرد. فرهنگسرا دارای چند اتاق برای برگزاری جلسات و امکاناتی از قبیل میز و صندلی‌های لوکس، کامپیوتر، چندین قفسه کتاب و ... بود که حسِ بسیار آرامش‌بخشی به آدم دست می‌داد. از گپ و گفتی که با شهرستانی داشتیم معلوم شد که محل اقامت شب ما هم در سوئیت‌های همین مجموعه است. او در ابتدا توضیحاتی در خصوص ساختِ «پارک باغِ بیک‌ها » داد و گفت: «این مجموعه توسط یکی از اهالی فرهنگ دوست این روستا، به نام دکتر اسدی ایجاد شده و تقریباً دو سال است که مورد بهره‌برداری قرار گرفته است».
او در پاسخ به این سئوال که دلیل نامگذاری پارک با واژهٔ اسم جمع « بیک‌ها » چیست؟ گفت: «بیک» یعنی بزرگ و خاندان اسدی چون بزرگ روستا بودند و اغلبشان هم با همین لقب نام بُرده می‌شدند، این پارک باغ را «بیک‌ها» نامیده‌اند.
