«۳۸۵ روز» #بخش_دوم #مصطفی_نیلی، وکیل علی یونسی در یک‌سالگی | روزنامه شریف | Sharifdaily
«۳۸۵ روز»
#بخش_دوم
#مصطفی_نیلی، وکیل علی یونسی در یک‌سالگی دستگیری #علی_یونسی و #امیرحسین_مرادی در گفت‌وگو با پایگاه خبری تحلیلی #امتداد آخرین وضعیت پرونده آنها را تشریح کرد.
موکل من به همراه یکی از هم‌دانشگاهی‌هایش، آقای امیرحسین مرادی در تاریخ ۲۲ فروردین سال گذشته بازداشت و تا امروز با گذشت یک سال تمام، همچنان در بند ۲۰۹ زندان اوین (بازداشتگاه امنیتی) در بازداشت هستند. مدتی از این ایام را در سلول انفرادی و سپس در بند عمومی ۲۰۹ نگهداری شده‌اند.
پرونده پیش از عید، به شعبه ۲۹ دادگاه انقلاب اسلامی تهران ارجاع شد که جلسه رسیدگی به تاریخ ۱۴۰۰/۰۱/۲۲ تعیین و ابلاغ گردیده بود. از آنجایی که اتهام منتسبه به متهمین این پرونده، «افساد فی الارض» می‌باشد و ملازمه قانونی تشکیل جلسه، با تعدد قاضی و تشریفات قانونی دیگری نیز دارد لذا رعایت اصول شکلی و تشریفاتی امری غیر قابل عدول است. علیرغم ابلاغ به حضور ما وکلای پرونده و موکلین، متاسفانه به جهت عدم اعزام ایشان به دادگاه، جلسه رسیدگی تشکیل نشد.
متأسفانه از ابتدا در این پرونده با مسائل عجیب و نامتعارفی مواجه شده‌ایم. به عنوان مثال، برگزاری یک ملاقات میان موکل و متهم دیگر پرونده با نمایندگان تشکل‌های دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف با حضور کارشناس پرونده -بازجو- و نماینده دادستانی، در سالن عمومی دادستانی تهران یکی از این موضوعات است که با هیچ عیار قانونی، اخلاقی و شرعی قابل سنجه نیست! متهمین را به محل برگزاری این جلسه نامتعارف آوردند و با پخش فیلم‌هایی، آنها را مقابل دانشجوهای دیگر که از دوستان و هم‌کلاسی‌های آنها بودند قرار دادند. توجه بفرمایید که برگزاری چنین ملاقاتی، در شرایطی صورت گرفته است که تا همین لحظه، علیرغم درخواست و پیگیری‌های متعدد، هیچ مجوزی جهت ملاقات متهمین و وکلای ایشان طی یک سال بازداشت موقت صادر نشده است و متهمین از یکی از بدیهی‌ترین حقوق اولیه خود محروم مانده‌اند.
پس از هر مرتبه که درخواست ملاقات با موکلین را به دادیار ناظر بر زندانیان امنیتی، سیاسی و عقیدتی تقدیم داشته‌ایم، ایشان موضوع را به شعبه رسیدگی‌کننده ارجاع می‌دهد. پاسخ شعبه رسیدگی‌کننده نیز تنها تأکید بر عدم تکلیف قانونی در اعطای مجوز ملاقات است و پیگیری موضوع را در صلاحیت دادستانی می‌دانند. متأسفانه تنها موضوع مشخص عدم امکان ملاقات یا حتی مکالمه فیمابین وکلا و (موکلین) متهمین است.
با اینکه مدت یک سال از بازداشت این افراد می‌گذرد و تحقیقات مقدماتی مدت‌هاست که پایان یافته و با صدور کیفرخواست پرونده جهت رسیدگی در دادگاه است اما هنوز موکلین در بازداشتگاه امنیتی، در بند ۲۰۹ نگهداری می‌شوند. بحث نگهداری در سلول انفرادی یا بندهای امنیتی از مواردی است که نقض حقوق متهم شناخته می‌شود و چه اینکه در موارد متعدد این اقدام می‌تواند از مصادیق شکنجه تلقی گردد و متأسفانه موکلین با وجود ایرادات متعدد، همچنان در بازداشتگاه امنیتی بوده و حتی تماس آزادانه‌ای با خانواده خود ندارند. ما به عنوان وکلای ایشان نیز تا این لحظه به هیچ وجهی اعم از حضوری یا تلفنی حتی یک کلمه امکان صحبت نداشته‌ایم.
به نظر می‌رسد که روند رسیدگی عادلانه در این پرونده با موانعی روبه‌روست لیکن ما به برخورد قاطع و قانونی مرجع قضائی با این موارد و ناقضان قانون، امیدواریم. امروز علیرغم حضور وکلا و قضات دادگاه و انتظار قریب به دو ساعت جهت مراجعه و حضور متهمین و پیگیری‌های بی‌پاسخ دفتر شعبه، به نظر می‌رسد به دلایلی که بر ما معلوم نیست از اعزام موکلین خودداری شده است.
