بهار آمد، گل و نسرین نیاورد نسیمی بوی فروردین نیاورد پرستو آمد | شعرانه
بهار آمد، گل و نسرین نیاورد نسیمی بوی فروردین نیاورد پرستو آمد و از گل خبر نیست چرا گل با پرستو همسفر نیست؟ چه افتاد این گلستان را، چه افتاد؟ که آیین بهاران رفتش از یاد چرا خون می چکد از شاخه ی گل؟ چه پیش آمد؟ کجا شد بانگ بلبل؟ چه درد است این؟ چه درد است این؟ چه درد است؟ که در گلزار ما این فتنه کردست چرا در هر نسیمی بوی خون است؟ چرا زلف بنفشه سرنگون است؟ چرا سر برده نرگس در گریبان؟ چرا بنشسته قمری چون غریبان؟ چرا پروانگان را پر شکسته ست؟ چرا هر گوشه گرد غم نشسته است؟ چرا مطرب نمی خواند سرودی؟ چرا ساقی نمی گوید درودی؟ چرا خورشید فروردین فرو خفت؟ بهار آمد، گل نوروز نشکفت مگر خورشید و گل را کس چه گفته ست؟ که این لب بسته و آن رخ نهفته ست مگر دارد بهار نو رسیده دل و جانی چو ما در خون کشیده؟ مگر گل نو عروس شوی مرده ست که روی از سوگ و غم در پرده برده ست؟
